Kerstpakket
De non-profit organisatie waarvoor ik al geruime tijd vrijwilligerswerk doe gaf ons dit jaar een bioscoopbon in het kerstpakket. Was die aan mij besteed? Ja hoor, nogal. Zo vaak gaan we niet naar de film, terwijl Enschede toch een paar prima faciliteiten op cinemagebied heeft. Bovendien prees ik me gelukkig niet bij het UMC Utrecht gewerkt te hebben. Daar waren ze namelijk met een pannenkoekenset thuisgekomen en dan had ik misschien wel net zo gereageerd als de meesten van mijn 12.000 collega’s: wat moeten we nou met een pannenkoekenset? Terwijl de rest van Nederland daar dan weer van had gezegd dat we niet zo ondankbaar moesten zijn, kortom: het NOS Journaal had er, na de 1 aprilgrap over de opening van drive-thru’s voor Hema-worsten, de introductie van een postzegel met de geur van stokbrood en de verkoop van Ben & Jerry’s door Unilever weer een spraak- en smaakmakend item van nationaal belang bij. Er kwam zelfs een heuse consumentenpsycholoog aan te pas die het ‘misschien wel een slimme zet van het UMC’ vond en wel hierom. Tot nu toe mocht het personeel altijd vooraf zelf kiezen wat voor kerstpakket het wilde, door middel van een code waarmee ze online wat uit konden zoeken. Dat lijkt leuk, maar schijn bedreigt, aldus de consumentenpsycholoog: ‘Als je je medewerkers laat kiezen tussen geld waar ze iets van kunnen kopen of een leuk onbekend cadeau, kiest vrijwel iedereen voor het eerste. Terwijl uit veel onderzoeken blijkt dat ze met een verrassingspakket achteraf veel gelukkiger waren geweest. Het interessante is dus dat we zelf niet weten dat we liever verrast willen worden.’ Al met al zou het dan ook zomaar zo kunnen zijn dat dit in het verlengde van deze theorie bewust zo is bedacht. Die kerstpakkettenbedenkers zijn ook niet gek en zitten nu in hun vuistje te lachen dat hun actie zoveel rumoer heeft opgeleverd. Wacht maar af, denken ze heel slim, de kans is groot dat iedereen over een week hartstikke blij is met die pannenkoekenset. Kijk, dat wist u niet, geef het maar toe. Ik heb ook nooit geweten dat het psychologisch zo werkt. Ja, je hoeft mij natuurlijk niet uit te leggen dat je de leden van de vegetarische kookclub ‘Toferen Met Tofu’ niet blij maakt met een cadeaubon van de Keurslager, en dat je bij de supportersvereniging van FC Twente niet hoeft aan te komen met een vrijkaartje voor Heracles, maar deze kronkelachtige sluipwegen door onze cerebrale zenuwbanen waren mij nog niet bekend. En toch was ik ook wel weer blij met mijn bioscoopbon waarmee we gisteren naar ‘Tegendraads’ zijn geweest. Prima film, goed gespeeld en heel herkenbaar voor Enschedeërs van onze generatie. Volgend jaar graag een tosti-ijzer.
Copyright Peter Bonder.