In Memoriam 2025

3 januari 2025

Ook in 2025 zullen we helaas weer afscheid moeten nemen van bekende persoonlijkheden uit de wereld van de sport, de politiek en de media. In dit jaaroverzicht halen we alvast herinneringen op aan de hand van bijzondere gebeurtenissen uit hun veelbesproken levensverhalen.

Rachel Hazes (1970-2025)

Na een turbulent bestaan dat ze sinds de dood van haar man André in 2004 vooral had besteed aan het instandhouden en bewaken van diens financiële en culturele erfenis stierf Rachel Hazes op het damestoilet van Brasserie Casa Hazes in het Spaanse Torremolinos. Naar verluidt had ze zojuist het nummer ‘Zeg Maar Niets Meer’ geplaybackt waarna niet alleen de spiegel, maar ook haar hart het begaf. Tijdens haar leven zag ze het als haar belangrijkste taak om de herinnering aan haar overleden man levend te houden. Dit leidde regelmatig tot juridische conflicten met dochter Roxanne en zoon André terwijl haar privé leven tot in de intiemste details door de roddelpers werd gevolgd en beschreven. Op haar crematie werden kroketten geserveerd. Haar zoon zong bij deze gelegenheid verkleed als John de Wolf junior een speciale versie van het nummer ‘De Vlieger’ (‘Brief van mijn moeder’) waarin insiders een verwijzing zagen naar de dagvaarding die ze daags voor Kerstmis bij hem had laten bezorgen vanwege het in haar ogen onrechtmatige gebruik van de naam André Hazes.

Bashar al-Assad (1965-2025)

Met dictators in het Midden-Oosten loopt het doorgaans slecht af. Muammar Gadaffi van Lybië eindigde in een rioolbuis, Saddam Hoessein van Irak probeerde zich vergeefs te verbergen onder een putdeksel en Bashar al-Assad van Syrië brak zijn nek toen hij struikelde in een openstaande liftschacht in het Moskouse flatgebouw waar hij politiek asiel had gekregen van zijn Russische ‘kameraad’ Vladimir Poetin. Zijn dood leidde tot ongekende vreugdetaferelen in Damascus en alle andere grote steden van Syrië, het land dat hij op 8 december 2024 als een dief in de nacht had verlaten na een bloeddorstig schrikbewind van bijna vijfentwintig jaar. Sinds hij in 2000 zijn net zo foute vader Hadiz al-Assad had opgevolgd was hij verantwoordelijk voor de dood van 500.000 onderdanen vanwege de burgeroorlog in zijn eigen land en nog eens 120.000 slachtoffers door marteling en executies in de helse detentiekerkers van zijn beruchte gevangenissen. Ook deinsde hij er niet voor terug om critici van zijn beleid met chemische bommen te bestoken hoewel hij als gediplomeerd oogarts geweten moet hebben wat de gevolgen hiervan zijn.

Kim Yo-jong (1987-2025)

‘Over de doden niets dan goeds’ valt met droge ogen niet altijd vol te houden. Dat geldt zeker in het geval van Kim Yo-jong, de zus van de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un. Buiten het gesloten bolwerk van haar geïsoleerde vaderland was ze nauwelijks bekend, maar in werkelijkheid oefende ze vanwege haar interne machtspositie een beslissende invloed uit in het bepalen van de politieke tactiek tegenover de aartsvijanden Zuid-Korea en de Verenigde Staten. Als zodanig leek ze voorbestemd om de plaatsvervanger dan wel opvolger van haar broer te worden. In haar officiële functie als onderdirecteur van de afdeling propaganda en agitatie van de Partij van de Arbeiders kon ze haar perverse karakter maximaal uitbuiten, met buitengewoon arrogant, beledigend en grof gedrag als voornaamste kenmerken. Met haar lichaamstaal kon ze tegenstanders letterlijk afbreken als onderdeel van de psychologische oorlogsvoering die haar volop was toevertrouwd. De kunst van het schelden, kleineren en bespotten beheerste ze als geen ander waardoor ze buiten Noord-Korea niet bepaald bekend stond als een aardig mens. Volgens nog niet bevestigde geruchten zat zij als verstekeling met geheime emigratieplannen in het Zuid-Koreaanse vliegtuig dat op 29 december een fatale crash maakte.

Lothar Matthäus (1961-2025)

Oranje-keeper Hans van Breukelen was 37 jaar te vroeg toen hij in 1988 zijn Duitse tegenstander Lothar Matthäus toebeet: ‘Ich hoffe dass du focking stirbst’. Het gebeurde in de halve finale van het EK in Hamburg na de zoveelste keer dat de aanvoerder van de Mannschaft bij heel Nederland het bloed onder de nagels had gehaald met zijn matennaaiende aanstellerij waardoor hij zou uitgroeien tot een van de meest gehate Duitse voetballers na de Tweede Wereldoorlog, met Rudi Völler als goede tweede (zie ook: Frank Rijkaard). Na zijn sportieve carrière mislukte hij als bondscoach van Hongarije en Bulgarije, waarna hij analist werd voor de Duitse televisie. Ook buiten het voetbalveld was hij geen man die gemakkelijk vrienden maakte gelet op het feit dat hij vijf keer trouwde en evenzovele keren scheidde. Lothar Matthäus overleed in de voorlaatste minuut van een wedstrijd met de veteranen van Bayern München om de Bernd Hölzenbein Pokal aan de gevolgen van een mislukte Schwalbe net buiten het strafschopgebied.