Proefschrift

Niemand had ooit nog van hem gehoord, en als hij nou gewoon netjes zijn grote mond dicht had gehouden was dat voorlopig ook zo gebleven, maar hij trapte met beide benen in de ‘IJdelheidstest voor Beginners’ van Goedemorgen Nederland. We hebben dus een PVV-staatssecretaris voor openbaar vervoer en milieu, Chris Jansen, die het helemaal eens is met de ‘minder Marokkanen’-uitspraak van Geert Wilders en niet denkt dat die houding zijn functioneren in de weg zit. Sterker nog, zo beweerde hij zelf: ‘Ik mag als persoon denken wat ik wil, ik heb daar nooit afstand van genomen, tien jaar geleden niet en nu ook niet.’ Toch moest hij van zijn premier schriftelijk mededelen dat hij ‘binnen zijn functie’ niet achter de gewraakte uitlatingen staat en dat zijn persoonlijke opvattingen ‘niet het kabinetsbeleid reflecteren’. En dus kan hij gewoon blijven zitten, deze onbeduidende sukkel met z’n kenmerkende Januskop: enerzijds een onversneden racist die alle allochtone geitenneukers het liefst persoonlijk het land uit wil sodemieteren, anderszijds de laffe lul die zijn grote bruine broek aan de haak in het kruis ophangt omdat hij liever aan het pluche plakt. En u weet het: laffe racisten, dat zijn de ergsten. We hebben er zelfs ministers van: voordat ze met een uitgestreken smoelwerk de vrome eed aflegden en de koning tot op het bot beledigden hadden ze de meest schunnige uitlatingen gedaan, maar sinds ze in de Trèveszaal aan die grote tafel mogen zitten om het behulp van VVD, BBB en NSC de democratie om zeep te helpen is hun geweten afgekocht met een goedkope aflaat. Marjolein Faber beloofde het woord ‘omvolking’ als bewindspersoon niet meer te gebruiken, maar voegde er wel aan toe dat ze zich ernstige zorgen maakte over ‘bepaalde demografische ontwikkelingen’. Alsof je een keurslager hoort verkondigen dat zijn rundergehakt weliswaar niet te vreten is, maar wel gemaakt van raszuivere Nederlandse runderen. Je zou het ook anders kunnen zeggen: als je acteert dat je geen gewetensnood hebt, moet je wel een geweten hebben. Zonder onderbuik geen buikpijn. Vraag het maar aan PVV-gedichtenfluisteraar Martin Bosma, die voor de tweede keer een concept van zijn proefschrift over de Nederlandse betrokkenheid bij de anti-apartheidsstrijd in Zuid-Afrika afgewezen zag worden door de Universiteit van Amsterdam omdat het ‘onvoldoende wetenschappelijk’ is. De felbegeerde titel van doctor gaat dus aan zijn niet zo snuggere neus voorbij, ook volgens het oordeel van de Zuid-Afrikaanse hoogleraar sociale antropologie Kees van der Waal aan de Universiteit van Stellenbosch. Die noemt het een ‘ideologisch geschrift, tendentieus en eenzijdig, vol tegenstrijdigheden en geen wetenschappelijk traktaat’. Kortom: een pseudo-intellectueel fopvod dat zelfs de poezen van Geert Wilders niet in hun kattenbak zouden willen hebben. Misschien kan de knetterneutrale kamervoorzitter bij een volgende gelegenheid dit gedicht van Gerrit Komrij voordragen. Waarschijnlijk heeft hij niet eens door dat het ook over hem gaat.

Heiligheid

Een ezel is niet dommig van zichzelf.
Van het geheim dat domheid heet is hij
De drager. – Hij is niets dan het gewelf
En het omhulsel van de zotternij.

Een priester dus. Een ezel kan goed denken.
Zojuist zag Zijne Ezelachtigheid
Een welgebekte merrie naar hem wenken.
Hij raakte geen minuut zijn zinnen kwijt.

Nu dan. Hij zal vandaag in alles slagen.
(De hemel is nog steeds niet opgeklaard.)
Hij kent elk antwoord op de levensvragen
En ook heeft hij een wondermooie staart.

Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.