PVVD
Nu de volgende Tweede Kamer-verkiezingen volgens insiders in Den Haag nog slechts een kwestie van tijd lijken te zijn, wordt er achter de schermen hard gewerkt aan een spectaculaire lijstverbinding tussen de PVV van Geert Wilders en de VVD van Dilan Yesilgöz. De twee kopstukken zijn volgens doorgaans goed ingevoerde bronnen nauw betrokken bij dit opzienbarende experiment dat moet leiden tot de combinatie PVVD. Exclusief voor deze rubriek hebben we de hand weten op te leggen op de concept-tekst voor het inleidende gedeelte over migratie: ‘De PVVD zal mensen die vluchten voor onderdrukking en geweld altijd de weg wijzen naar landen waar het wel veilig is. Asielzoekers kunnen bij ons rekenen op snelle, humane en onbureaucratische doorverwijzing dan wel uitzetting naar Tunesië, Egypte en andere Afrikaanse heilstaten waarmee we in het kader van onze eigen spreidingswet economisch lucratieve overeenkomsten hebben gesloten over opvang in hun eigen woestijnen, wat vooral met het oog op de gewenste herkenningscomponent een positieve terugkeerfactor van grote emotionele waarde is. Migranten hebben bij ons gegarandeerd voorrang zolang het om hun eigen migratie gaat. Onze achterdeur staat altijd open. Verder hanteren we in twijfelgevallen de W op de V-formule, oftewel Wolf op de Veluwe, speciaal voor dit doel ontwikkeld door onze kynologisch expert Dion Graus. Hij stelt in zijn zogenaamde Roodkapje-doctrine dat vluchtelingen net als wolven niet welkom zijn tenzij ze het tegendeel kunnen bewijzen. We vinden dat ze recht hebben op dat soort duidelijkheid, vandaar dit instructiefilmpje.’
Het thema cultuur wordt behandeld aan de hand van de veelgehoorde kritiek op de beslissing in het regeerakkoord dat er een btw-verhoging op kranten, tijdschriften en boeken komt. Het commentaar van de PVVD-fusiepionieren op die standpunt spreekt boekdelen: ‘Het is deze prestigieuze prietpraat, deze bolsjewistische bullshit die onze visie ondermijnt en die we daarom niet kunnen tolereren. We moeten juist zuinig zijn op onze Nederlandse taal en deze niet voor iedereen zomaar toegankelijk maken. Dat proberen we ook duidelijk te verwoorden in de totale onbegrijpelijkheid van onze nieuwe slogan: Samen sterk zijn wij met één letter erbij. Deze hebben we verkozen boven: Wie het blanke niet geert is het blonde niet weerd. Die vonden we toch iets te Limburgs, te provinciaal, het moet per slot van rekening ook in de Schilderswijk kunnen landen. Vandaar dat we ook zo blij zijn met de cultuurkanonnen van BN’ers die we bereid hebben gevonden om in ons Comité van Aanbeveling plaats te nemen: Gerard Joling, Dries Roelvink, Alberto Stegeman, Willy Alberti en Johan Derksen, met Jack van Gelder als contactpersoon voor de externe media. Ja, Willy Alberti is inderdaad al een tijdje dood, maar hij leeft voort in de regels ‘De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft, de glimlach van een kind dat nog een leven voor zich heeft’ en dat wij dat kind dan een nieuw leven voor zich buiten de beperkte bewegingsvrijheid van onze benauwende Europese binnengrenzen kunnen bieden geeft een heel goed gevoel van de V’s in onze naam, die staan voor Vrijheid, Veiligheid en Fatsoen. Overigens vinden we ‘Niemand laat zijn eigen kind alleen’ in dit verband uiteraard ook heel ontroerend. Kippenvel, allebei!’
Al met al is laagdrempeligheid een belangrijk onderdeel van de PVVD-tweesporenstrategie, zo laat een woordvoerder ons desgewenst weten. Dat geldt zeker ook voor een hot item als omvolking: ‘Hoe je het ook wendt of keert, dat is toch een beladen term. We hebben daarom besloten om dat woord niet meer te gebruiken en in plaats daarvan te spreken over verblanking. Dat zegt in feite precies hetzelfde als wat we bedoelen met omvolking, maar het klinkt hoe dan ook vriendelijker, vertrouwder ook. Om het eens gewoon in authentiek Nederlands te zeggen: C’est le ton qui fait la musique. We laten ons dus niet meer recenseren op woorden uit ons verleden. We draaien het als het ware om, maar onze oprechte zorgen over de demografische ontwikkelingen in bepaalde woonwijken zijn er natuurlijk niet minder om. Je kunt het woord verblanking qua gevoelstemperatuur vergelijken met het beroemde vaasje van Mark Rutte uit 2018. Dat was na al die leugens, oplichting en excuses tenslotte ook de enige belofte die niet gebroken werd. En als dat mens van de BBB een ei in haar beha kan bewaren, dan moeten wij met z’n allen toch zo’n vaasje heel kunnen houden?’
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.