Maagzuur

Kunt u na de vakantie een uitnodiging van Saxion verwachten voor een receptie, een open dag of een andere gelegenheid? Dan moet u er rekening mee houden dat de geserveerde hapjes volledig vleesvrij zullen zijn. De megavega onderwijsvisionairs aan de M.H. Tromplaan, pardon: het Klimaatplein in Enschede, willen namelijk serieus werk maken van hun planeetverlengende duurzaamheidsambities en daar past natuurlijk geen kroketje, vlammetje of bitterbal bij waarvoor (boe!) een dier geslacht is. En zoals dat wel vaker het geval is bij een tiranniek dictaat van een op Noord-Koreaanse leest geschoeid politburo is ook hier enige terughoudende tegenspraak, laat staan bescheiden meningsvorming niet gewenst dan wel geduld. Of, aldus de regisseur duurzaamheid van Saxion die er dus kennelijk voor heeft doorgeleerd: ‘Ik verwacht hier helemaal geen ophef over.’ Met andere woorden: er is al voor u nagedacht, dan hoeft u dat zelf niet meer te doen. Mooi toch, lekker makkelijk ook? Nou, eh…, nee. Dit is dus het vaste onderdeel van de waag-het-eens-strategie waarmee de gestaalde kaders van de welzijnswappies, de gendergekkies en dus ook de sojasuffies, de deegdummies en de tofutokkies hun zin proberen door te drijven. Ik ben hopelijk niet de enige die het altijd bijzonder aanmatigend, om niet te zeggen stuitend irritant vindt dat volwassen mensen voor elkaar wel even zullen beslissen wat goed voor de ander is. ‘Ik verwacht hier helemaal geen ophef over.’ Nee, nogal wiedes, duurzame dramdromer dat je d’r bent: als je maar vaak genoeg herhaalt dat je niet te flauw zult zijn om de waaghalzige zakkenwasser die de euvele moed heeft om er iets van te zeggen en plein publique uit te maken voor een zwavelzure azijnzeikerd die er niets van begrepen heeft, ja, dan zal het met die ophef misschien nog wel meevallen. Laat mensen toch zelf bepalen wat ze willen eten. Geef ze de keus en serveer je snacks desnoods met bordjes waarop duidelijk vermeld staat wat er in zit: vlees of meelwormen. Bewuste eters zijn verstandig genoeg om hun eigen smaak te volgen: bij de Zwarte Cross waren de frikandellen niet aan te slepen, terwijl ze tot in de wijde omtrek van Lichtenvoorde en omgeving nog vele jaren onbeperkt voort kunnen met de kikkererwten, de cantharellen en de dadeltakken uit de onverkochte voorraden van de vegansnackstand waar het vooral naar verzuurde ochtendurine rook. De strontvliegen hadden er de hallelujah-experience van onbedorven bangjongeren op een EO Landdag.

Nu is dit voornemen niet het enige waarmee Saxion de geschiedenis wil ingaan als vernieuwende organisatie waar het begrip ‘verwoesting’ de lading beter had gedekt. Ooit had Enschede een straat, genaamd de Parkweg, waaraan prachtige huizen stonden, zoals de foto’s hieronder laten zien. De Hogeschool Enschede, zoals Saxion toen nog heette, had in die tijd geen regisseur duurzaamheid en al die woningen zijn met de grond gelijk gemaakt om plaats te maken voor de geestdodende blokkendoos die nu dienst doet als maoistische onderwijskazerne en het unheimische beeld bepaalt als je vanaf het Volkspark de stad binnenkomt. Jaren later was het nog niet genoeg en moest ook de schitterende zorgvilla Huize Mienke er aan geloven vanwege de uitbreiding met twee nieuwe vleugels richting de Kortenaerstraat. Enschedeërs van mijn generatie weten waarschijnlijk nog wel wat de toenmalige voorlichter destijds in de media liet optekenen om onze verontruste gemoederen te bedaren: we hoefden ons geen zorgen te maken, het zou een kwestie worden van ‘zorgvuldig slopen’. Jawel, u leest het goed, ik verzin dit niet: ‘zorgvuldig slopen’. Ik kreeg daar toen al net zo’n maagzuur van als van die vleesvervangende duurzaamheidstroep die ze ons nu proberen op te dringen. Al verwacht ik daar verder ook weer geen ophef over.


Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.