Luttelgeest
Na een lang en gezellig familieweekend met de Bondertjes op de Veluwe moest er voor de vrije maandag nog een laatste bestemming gezocht worden. Omdat het zou gaan regenen werd het een indooractiviteit waarbij de keus viel op een bezoek aan Pantropica, een voormalige orchideeënhoeve in Luttelgeest, een plek op de landkaart van de Noordoostpolder die er op deze tiende juni vanwege de deplorabele weersomstandigheden nog troostelozer bij lag dan de omineuze plaatsnaam deed vermoeden. Voor de argeloze lezers onder u die Luttelgeest onwillekeurig associëren met het kleinsteedse karakter van onze bestemming: dankzij de overzichtelijke populatie van een kleine tweeduizend inwoners hebt u hier getalsmatig het gelijk aan uw zijde. Dat neemt evenwel niet weg dat we tegelijkertijd wel degelijk te maken hebben met een historische achtergrond van een respectabele omvang. De eerste vermelding van Luttelgeest in onze geschiedenisboeken dateert namelijk reeds van 1379, wanneer de lokale bewoners toestemming vragen aan Dirk van Swieten, heer van Urk en Emmeloord, om een versterking te mogen bouwen ter bescherming tegen de Friese zeerovers op de Zuiderzee, de natuurlijke voorgangers van de legendarische Grutte Pier. De naam van dit bastion was te danken aan het niet ingewikkelde gegeven dat ‘luttel’ inderdaad ook toen al ‘klein’ betekende, met het achtervoegsel ‘geest’ als de benaming voor de hoge zandgronden die langs de Zuiderzee voor de inpoldering veel voorkwamen.
Als we deze roemrijke geschiedenis achter ons laten, zien we een toeristische attractie die jaarlijks zo’n 225.000 bezoekers trekt, geen gering aantal voor een locatie met een ruim honderdjarig verleden als familiebedrijf. Aanvankelijk bekroop me de vrees per ongeluk te zijn verdwaald in een aflevering van Intratuin Voor Gevorderden, waarbij de onvermijdelijke ballenbak angstig dichtbij leek, maar Pantropica ligt er vrolijk, schoon en kleurrijk bij met een gevarieerd aanbod van flora en fauna in een exotische wintertuin voor een paar leuke en leerzame uurtjes. Ideaal dus voor een doelgroep in alle leeftijden van piepjong tot muisgrijs, maar ook de zichtbare bevestiging van een maatschappelijk probleem: Nederland Is Vol. En nee, daarmee bedoel ik niet de electorale slogan die veel kiezers sinds 22 november met een harde plasser, dikke vinger en lange neus naar asielzoekers schreeuwen. Maar het is wél waar: de gemiddelde Nederlander is tot aan de speknek afgevuld met een serieus teveel aan overtollig vet, obesitas is zo langzamerhand volksziekte nummer een. De avond na ons bezoek aan Pantropica droomde ik dat er in een iets te nauwe doorgang onmiddellijk een verstopping ontstond die de doorstroming in het gehele complex lamlegde toen een veel te dik echtpaar even iets te lang stil bleef staan. Het volgende wat ik zag was dat we zelf net op tijd aan het gedrang van de massa konden ontsnappen, maar dat de laatste gasten om tien uur ‘s avonds met een helicopter werden bevrijd waarna ze direct werden doorgevlogen naar de studio van RTL4 voor een live interview met het late journaal. Ik werd wakker met de woorden ‘En dan nu terug naar Luttelgeest’. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.