Dobbernegertje
JA21-lijsttrekker Joost Eerdmans is een nette, ongevaarlijke parlementariër, hoewel hij voor een asielstop, beperking van arbeidsmigratie en opvang van vluchtelingen in hun eigen regio is. Statushouders krijgen wat hem betreft geen voorrang meer bij het toewijzen van sociale huurwoningen en gemeenten hoeven zich niet langer aan de verplichting te houden om huizen bij voorrang toe te wijzen aan erkende asielzoekers. Toch zitten Joost Eerdmans en zijn partij niet in de regering. Hij vindt het weliswaar belangrijk dat de problemen van de immigratie en de nadelen van de multiculturele samenleving benoemd moeten kunnen worden, maar wil daarbij altijd respectvol blijven naar anderen, omdat hij vindt dat politici een voorbeeldfunctie hebben. En dus is hij te fatsoenlijk voor zijn collega’s in deze anti-migrantencoalitie die hem niet nodig hebben om hun geparfumeerde drek met dank aan NSC, BBB en VVD als streng doch rechtvaardig asielbeleid te verkleveren. Dat is vooral jammer voor de nummer twee van JA21, Annabel Nanninga, de geestelijke moeder van het fenomeen ‘dobberneger’ als symbool voor de vele vluchtelingen die hun finale gevecht tegen de golven met de dood moeten bekopen. Niet alleen omdat ze een mooie positie met alle bijbehorende status misloopt, maar ook omdat anderen met haar dubieuze trouvaille aan de haal gaan. Het is namelijk onmiskenbaar een gegeven dat het gezelschapsspel ‘Dobbernegertje’ in steeds meer Europese grensstreken aan populariteit wint.
Het gaat tussen bewapende douaniers van gemotoriseerde kustwachten en asielzoekers die het moeten doen met de blote handen om hun schamele bezittingen, vaak niet meer dan de inhoud van een plastic tas, te beschermen. De spelregels zijn heel eenvoudig: alles mag. Vluchtelingen mogen gedwongen worden hun kleren uit te trekken zodat ze met ketchup en mayonaise kunnen worden ingesmeerd. Ze mogen met tientallen tegelijk aan beide handen geboeid in zee worden gegooid of gedumpt worden op een leeglopend rubbervlotje. Leeftijd speelt geen rol: ruim zeshonderd volwassen mensen, maar ook kinderen en zelfs zuigelingen gingen eind mei op de Middellandse Zee ter hoogte van Pylos, een plaatsje op het schiereiland Peloponnesos, een ellendige verdrinkingsdood tegemoet toen ze in het volgepakte ruim van een slooprijp visserswrak geen kant op konden en kansloos tenonder gingen. Zo zijn er dit jaar aan de Europese buitengrenzen tot nu toe al 1.455 dode en verdwenen dobbernegers geteld volgens het Missing Migrants Project, een onafhankelijk samenwerkingsverband tussen de regeringen van Duitsland, Zwitserland en Engeland. Natuurlijk, het zijn de schofterige mensensmokkelaars en criminele grenswachten die dit fysiek op hun geweten hebben. Maar het zijn de fatsoenlijke politici van keurige partijen op wie we gestemd hebben die deze gelegaliseerde massamoorden via schimmige maffiadeals met Europees geboefte en Afrikaans gajes moreel faciliteren. Laat die tribunalen maar komen.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.