Vernederen
‘Godfather’ Recep Tayyip Erdogan weet als geen ander hoe je een politieke tegenstander vernedert. Drie jaar geleden was EU-commissievoorzitter Ursula von der Leyen samen met haar voorzitter Charles Michel te gast in Ankara. Terwijl beide mannen uitgebreid keuvelend plaats namen op twee naast elkaar staande stoelen, was er voor haar kennelijk geen zitplaats bedacht. Ze stond er enige tijd ongemakkelijk bij, een houding waarvoor het prachtige woord ‘bedremmeld’ is uitgevonden, waarna er voor haar met zichtbare tegenzin en op gepaste afstand een bankje werd bijgeschoven. Vanaf die positie, veilig weggestopt tegenover de Turkse minister van Buitenlandse Zaken, moest ze vervolgens toezien hoe de pers foto's van Michel en Erdogan maakte. Eenzelfde soort corporaal afzeikritueel was er vorige week voor onze demissionaire minister-president op zijn Europese promotietour voor het felgebeerde leiderschap van de NAVO. Na de koetjes en de kalfjes dacht onze hoi-hoi-kandidaat met zijn breedste hai-hai-grijns de Turkse dictator tot het gebruikelijke fotomoment te kunnen verleiden, maar die was daar nadrukkelijk niet van gediend en maakte met een kort handgebaar duidelijk wat de bedoeling was: jongeheer Rutte werd letterlijk gekleineerd waar hij bij stond door even te laten zien wie hier qualitate qua de baas was.
Voetballer Denzel Dumfries moet misschien maar snel naar een Turkse club verhuizen, want hij heeft de nobele kunst van het superieure vernederen bij zijn Italiaanse werkgever kennelijk nog niet voldoende onder de knie gekregen. Tijdens de huldigingsparade met Inter Milaan voor het kampioenschap in de Serie A droeg hij een spandoek met zich mee waarop te zien was hoe hij zijn directe tegenstander van AC Milan in de beslissende wedstrijd, de Franse international Theo Hernández, als een hond aan de ketting hield. De twee hadden het maandag in de Milanese derby met elkaar aan de stok gehad en allebei rood gekregen, opgestookt door Interfans die voor de wedstrijd een banner omhoog hielden waarop de Franse international als een speensabbelende baby bij de Nederlander in de armen lag. De vraag is dus gewettigd wie er dommer is: de voetballer die intussen zijn excuses heeft aangeboden, zijn tifosi die met het IQ van een kolibri dergelijke acties verzinnen of de Italiaanse voetbalbond die hiervoor een boete bedacht van maar liefst vierduizend euro, wat voor een gemiddelde profvoetballer in de Serie A neerkomt op de fooi die hij zijn kapper geeft. Saillant detail: dit was zeer waarschijnlijk niet de laatste keer dit jaar dat de kemphanen elkaar tegenkomen. Op vrijdag 21 juni spelen Nederland en Frankrijk om 21.00 uur in Leipzig de tweede poulewedstrijd op het EK. Even afgezien van het feit dat Les Bleus vermoedelijk met een B-elftal aftrappen, gewoon omdat het kan: we moeten ons niet rijk rekenen, en daarmee bedoel ik dus niet het sportieve resultaat. Nee, van een Nederlandse bondscoach die ooit zijn achterwerk afveegde met het shirt van een Duitse tegenstander valt qua corrigerende, laat staan reparerende werkzaamheden richting Denzel Dumfries weinig tot niets te verwachten.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.