Schimmelwoningen
Tweede Kamerlid Sandra Beckerman van de SP stelde pas geleden vragen aan minister Hugo de Jonge over Rotterdamse schimmelwoningen waarin huurders en hun kinderen moeten zien te overleven. Ze worden letterlijk ziek van de muffe geur in hun slaapkamers. De matrassen zijn zwaar en vuil van het vocht dat er is binnengedrongen. Op de muren aan de raamkant is het overwegend zwart. In de badkamers kun je paddenstoelen kweken. Poetsen helpt niet, de vlekken komen steeds weer terug. Het probleem zit te diep en niemand die er wat aan kan doen. Van de woningcorporatie krijgen ze het advies om een anti-schimmelspray te gebruiken. Ze kunnen er net zo goed zeep op smeren, soda en citroen werken ook niet. Schilderen heeft geen zin, de schimmel is alweer terug voordat de verf droog is. Douchen is ook geen pretje en het woongenot is weg als je bijna geen adem kunt krijgen, maar wat misschien nog wel het ergste is: de gezondheid van de kinderen gaat achteruit. Ze hebben bronchitis of zijn continu verkouden, moeten vaak afzeggen op school en blijven daardoor onnodig achter. Eigenlijk is er maar één conclusie mogelijk: deze huizen zijn onleefbaar. En dat voor woekerprijzen van bijna 2.000 euro per maand.
Dat is dus geen waar voor je geld in de stad van geen woorden maar daden. Het onderhoud, als dat al zin heeft, stelt weinig tot niets voor. Er stroomt water in de keuken, maar dat komt vooral uit het plafond omdat het regenwater is. Het dak lekt als een vergiet en in de spouwen is het kermis voor de luizen. En intussen is het bij de verhuurders ook groot feest wat de salarissen betreft. De directeuren van Woonbron en Vestia, om twee van de grote partijen in de Maasstad te noemen, verdienen tussen de 210 en 220 duizend euro per jaar. Ze zitten daarmee ruim boven het landelijk gemiddelde, waar het overigens ook geen klagen is. En met criminele pandjespooiers als Prins Bernhard junior, die meer aandacht besteedt aan de ontvangst van zijn gasten op het circuit van Zandvoort dan aan voldoende respect voor de woonbeleving van zijn huurders, is het image van de sector toch al geen toonbeeld van fatsoen, zorgplicht en betrokkenheid, zoals ooit het ideaal was van bevlogen woonpioniers als Floor Wibaut (‘Wie bouwt? Wibaut!’) en Enneüs Heerma (‘In geouwehoer kun je niet wonen’), twee van de beste huisvestingswethouders die Nederland ooit gehad heeft.
Hun tijd ligt ver achter ons en je kunt je afvragen of ze in de tegenwoordige omstandigheden enige kans hadden gehad. Zeer waarschijnlijk niet, want de huizenmarkt in de huursector is voor een groot deel in handen van, vooral Amerikaanse, investeringsmaatschappijen en die hebben geen enkele boodschap aan de belangen van de bewoners. Integendeel: een bedrijf als Blackstone, eigenaar van miljoenen woningen in zo’n zeventien landen, heeft in Nederland alleen al op de Amsterdamse markt een fors deel van het aanbod opgekocht en de huurprijzen verhoogd van 500 naar 1.750 en uiteindelijk zelfs tot 2.500 euro per maand. Op onderhoud wordt maximaal bezuinigd, service is niet bij de prijs inbegrepen en klachten worden niet ontvankelijk verklaard. Ziedaar de zegeningen van de privatisering, ingezet door VVD-minister Stef Blok die zijn ministerie van volkshuisvesting in 2017 verpatste aan de hoogst biedende partij en daar nog trots op was ook: 'Ik ben de eerste VVD'er die een heel ministerie heeft doen verdwijnen!' Wie daar ook beter van werd, dat was dus niet de hard werkende Nederlander, die de VVD altijd zo nauw aan het hart zegt te gaan. Nee, het zijn de private equity cowboys die zich bescheuren dat ze ongehinderd hun gang kunnen gaan en in de huursector als kuddes sprinkhanen alles kaalvreten wat op hun weg komt. Een van hen is Blackstone-CEO Stephen Schwarzman, de roverhoofdman die aan het hoofd staat van een oorlogskas met ruim duizend miljard dollar, net zoveel als het totale bruto binnenlands product van Nederland. De man verdiende vorig jaar 900 miljoen dollar en zijn vermogen wordt geschat op 30 miljard dollar. Een concurrent op Wall Street noemde hem met veel gevoel voor ironie ‘een van de eerlijkste personen die ik ken: hij zegt het altijd recht in je gezicht als hij je gaat naaien’. Een plan van president Barack Obama om bedrijven in zijn branche zwaarder te belasten noemde Schwarzman ‘oorlog, zoals Hitler die Polen binnenviel’. Dat soort hufters heeft het op de woningmarkt in Nederland voor het zeggen, met dank aan Stef Blok van de VVD.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.