Dokwerker
Goedemorgen dames en heren van PvdA/GroenLinks, om jullie geheugen én jullie geweten wat op te frissen beginnen we vandaag met een extra les vaderlandse geschiedenis: de Februaristaking op 25 februari 1941 in Amsterdam was de eerste grootschalige verzetsactie tegen de Duitse bezetter in Nederland en het enige massale en openlijke protest tegen de Jodenvervolging in bezet Europa na de eerste razzia’s waarbij honderden Joodse mannen opgepakt werden. De toenmalige illegale CPN (Communistische Partij van Nederland) initieerde deze staking met het motto ‘STAAKT!!! STAAKT!!! STAAKT!!!’ De actie bleef niet zonder represailles van de Duitsers en op 5 maart werd de Joodse communist Leendert Schrijveschuurder betrapt op het aanplakken van stakingsoproepen. Hij was de volgende dag de eerste Nederlander die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gefusilleerd werd. Een week later stierven op de Waalsdorpervlakte bij Scheveningen drie communistische Februaristakers (Hermanus Coenradi, Joseph Eijl en Eduard Hellendoorn) voor een Duits vuurpeloton. Voor hen en alle andere helden van dit verzet werd op 19 december 1952 door Koningin Juliana het monument ‘De Dokwerker’ van de bekende beeldhouwer Mari Andriessen onthuld op het Jonas Daniël Meijerplein, vernoemd naar de eerste Joodse advocaat in Amsterdam (1780-1834).
Oké, dames en heren van PvdA/GroenLinks, bent u daar nog? Mooi, dan gaan we nu door naar 2024: een herdenking van de Februaristaking bij het standbeeld van Willem Kraan, een van de initiatiefnemers, werd dit jaar afgelast omdat deze was gekaapt door een van jullie leden ten gunste van het Palestijnse verzet tegen de oorlog van Israël met Hamas. Het lid in kwestie, Sabine Scharwachter, had hiervoor een flyer vervaardigd waarop de Dokwerker is te zien met een Arafatsjaal om zijn hals, omringd door de tekst: ’In de geest van de dappere dokwerkers moeten we het Palestijns verzet steunen. Staakt, staakt, staakt, februari-intifada ontwaakt’. Ik heb voor dit stukje even nagezocht wie deze propagandafröbelaarster is en vond onder andere het volgende op de website van haar partij: ‘Sabine is een intersectioneel feminist, democratisch socialist en klimaatactivist. Aan de Universiteit van Amsterdam studeert ze nu politicologie en geschiedenis, eerder heeft ze zich ingezet voor onder andere klimaatrechtvaardigheid, mentale gezondheid, antiracisme en humaan vluchtelingenbeleid. In haar vrije tijd houdt ze van lezen, kunst, cultuur, duurzame kleding en de films van Leni Riefenstahl, de favoriete cineaste van Adolf Hitler.’
Oh nee, wacht, dat laatste stond er niet bij, maar dat had zomaar gekund, je weet het maar nooit met die intersectionele feministen vermomd als zwerfzwalkende zwaailichten in een veel te grote tuinbroek. Wat me wel opvalt is dat ze voor een student politicologie en geschiedenis schrikbarend weinig, zeg maar nul komma nul politiek en historisch besef toont door dit gevoelige thema op een schandelijke, smakeloze en zeer oneigenlijke wijze te misbruiken voor haar particuliere hobby. En dat brengt me bij mijn diepe verlangen dat ze vooral nog héél lang ruim voldoende vrije tijd overhoudt voor haar andere hobby’s lezen, kunst, cultuur en duurzame kleding, en dat ze tussendoor ook nog kan werken aan haar eigen mentale gezondheid waarmee volgens mij verontrustend veel mis is. Niet alleen bij haar, overigens, want het volgende gedicht is speciaal voor Frans Timmermans, Jesse Klaver en alle andere laffe leiders van PvdA/GroenLinks, die met geen woord hebben gereageerd op dit ernstige wangedrag en de treurige gevolgen daarvan. Het is geschreven door Martin Niemöller, een Duitse militair, theoloog en verzetsstrijder (1892-1984) en Joost Prinsen droeg het voor bij de herdenking van de Februaristaking in 2016:
Toen ze de communisten kwamen halen
Heb ik niets gezegd
Ik was geen communist
Toen ze de vakbondsleden kwamen halen
Heb ik niets gezegd
Ik was geen vakbondslid
Toen ze de Joden kwamen halen
Heb ik niets gezegd
Ik was geen jood
Toen ze de katholieken kwamen halen
Heb ik niets gezegd
Ik was geen katholiek
Toen kwamen ze mij halen
En er was niemand meer om iets te zeggen
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.