Toeslagenindustrie
Vorige week werd bekend dat zich bijna zeventigduizend slachtoffers gemeld hebben van het toeslagenschandaal. Intussen is de hersteloperatie begonnen en dat zou goed nieuws moeten zijn, want de tragedie sleept zich nu al vele jaren voort, en de daarvoor verantwoordelijke rotzakken hebben zo langzamerhand ongeloofwaardig vaak spijt betuigd en beterschap beloofd, maar de berg boter op het hoofd wil maar niet smelten. Niet de slachtoffers hebben uitzicht op herstel van hun schade, nee: voorlopig worden alleen de uitvoerders er beter van. Het is een lucratief verdienmodel geworden voor consultants, advocaten, juristen, maatschappelijk ondernemers en andere gehaaide professionals die over de ruggen van de gedupeerden een dik belegde boterham kunnen smeren. De teller van de reparatiewerkzaamheden staat nu al op ruim 7,2 miljard euro en dat is nog maar het begin. Een derde hiervan gaat naar extern ingehuurde deskundigen, waaronder de usual suspects als er in Den Haag iets te snaaien valt: Andersson Elffers Felix (‘adviesbureau voor maatschappelijke vraagstukken’) en Boston Consulting Groep (‘specialisten in bedrijfsstrategieën’), twee hebzuchtige graaifabrieken in de wondere wereld van het grote geld. Als je met die gasten samenwerkt weet je één ding zeker: de declaraties worden geschreven met een hark. Je wordt genaaid waar je bij staat, een gevoel dat in het Rijk van Rutte helaas geen zeldzaamheid meer is.
De toeslagenaffaire is big business geworden en de Belastingdienst neemt het nog steeds niet al te nauw met begrippen als fatsoen en ethiek. Zo kan de fiscus bij rechtszaken tegen slachtoffers die het niet eens zijn met het compensatievoorstel, terugvallen op de diensten van de Haagse landsadvocaat Pels Rijcken. Even voor uw beeldvorming: dit is dus het kantoor van de beruchte notaris Frank Oranje, die gedurende twintig jaar in totaal elf miljoen euro van zijn cliënten achteroverdrukte dan wel verdonkeremaande, en toen de fraude aan het licht kwam zelfmoord pleegde. En, ik verzin dit niet, Oranje speelt nog een rol bij dit weinig verheffende schouwspel in de persoon van prinses Laurentien. Zij is via haar Stichting (Gelijk)waardig Herstel op zoek naar auteurs die het verhaal van gedupeerden op papier kunnen zetten omdat ze (houdt u zich maar even vast aan de coniferen) ‘mensen wil verbinden die zich inzetten voor innovatie die bijdraagt aan een inclusieve, rechtvaardige en duurzame samenleving, waaronder een alternatieve oplossing voor de afhandeling van de kinderopvangtoeslagaffaire’. Wat zegt u? Ze doet dat natuurlijk voor niks? Noblesse oblige? Eh…, nee. Ze sturen volgens het administratieve begrip ‘uurtje factuurtje’ gewoon rekeningen. Tja, als je zo graag wilt wonen in een rijksmonument op een A-locatie in Den Haag ter waarde van een kleine miljoen euro, dan moet de schoorsteen natuurlijk wel kunnen roken, desnoods ten koste van onschuldige mensen die uit naam van jouw zwager, kleinzoon van een Duitse nazi, met frauduleuze dwangbevelen kansloos geknecht en voor het leven lang verneukt zijn.
Kort samengevat: we leven dus in een land waarin een lid van het koninklijk huis geld verdient aan de oplossing van een maatschappelijk probleem, dat met opzet is veroorzaakt door een gelegaliseerde knokploeg van racistische rijksambtenaren en ten gevolge van voortdurend wanbeleid bewust is voortgezet door talloze bewindslieden van achtereenvolgende regeringen, waarvan de liegende premier met oproepbaar geheugenverlies vier keer minzaam grijnzend naast de koning op het bordes van diens paleis heeft staan shinen. Klein detail: een toeslagmoeder die al haar geld kwijt was aan de onterecht opgelegde boetes, kon geen grafsteen kopen voor haar doodgeboren zoontje. Maar gelukkig is ‘gravinfluencer’ Eloise, het goudenlepelmonster van de langeneusmonarchie, nog wel in staat om via haar manager (!) te melden dat ze samen met haar moeder een nieuwe vintagewinkel is begonnen. Een deel van de opbrengst is bestemd voor slachtoffers van de toeslagenaffaire. (‘We zijn zó blij dat we wat terug kunnen doen.’) Je moet godverdomme maar durven.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.