Vogelvrij
In de kerstboodschap van onze koning heb ik de mededeling gemist dat asielzoekers nu ook officieel vogelvrij verklaard zijn – terwijl dat wel het geval is. Zo kochten ondernemers in Twello een pand op ‘hun’ bedrijventerrein waarin de gemeente minderjarige asielzoekers onder wilde brengen. Ze hebben het geld razendsnel bij elkaar gebracht en zijn er nog trots op ook, want ze doen het niet voor zichzelf of voor hun buren, nee: ze doen het voor de veiligheid van de buitenlandse jongeren. Ja echt, ze menen het serieus, zo zegt een woordvoerder: ‘Het pand heeft geen enkele buitenruimte, alleen vier parkeerplaatsen. Je kan verwachten dat jongeren toch naar buiten willen, terwijl daar enorm veel vrachtwagens rijden. We maken ons grote zorgen dat het een keer misgaat.’ Tuurlijk. Alsof die truckchauffeurs allemaal een blindengeleidehond op de bijrijdersstoel hebben zitten, en er uitsluitend verkeersborden met teksten in braille staan. Een andere ondernemer, die een (let op!) vuurwerkopslag naast de geplande opvanglocatie heeft, vreest voor vandalisme: ‘Die jongeren blijven niet op het terrein, maar gaan rondzwerven en kunnen dan baldadig worden. Ik maak me daar wel zorgen over’. Ach ja, we zijn allemaal jong geweest, toch? Toen ik dat las heb ik even gebeld met Stockholm en het is voor elkaar, hoor: de volgende Nobelprijs voor de Vrede gaat zonder enige twijfel naar Twello, dat kan niet anders. Intussen hebben de Gelderse filantropen, die overigens niet willen zeggen voor hoeveel zilverlingen ze hun genereuze missie gesponsord hebben, nog geen idee wat ze met het pand gaan doen, maar: ‘De bedoeling is wel dat het een bedrijf blijft.’ Oké, mag ik dan een suggestie doen? Maak er maar een mooi bordeel van, dan verdien je misschien nog wat geld terug ook met je slappe gelul.
Ander voorbeeld van onze onvolprezen gastvrijheid en grenzeloze tolerantie: asielzoekers in Uden stonden voor een dichte deur toen ze een hotel niet in mochten omdat de omwonenden ‘niet alle stukken hadden kunnen inzien’ en zich daardoor onvoldoende geïnformeerd voelden. Over slap gelul gesproken. Zeg dan meteen dat je een pestpokkenhekel aan die stinkende kutzigeuners hebt. Je wilt ze niet in je buurt, en waarom? Omdat het stinkende kutzigeuners zijn, maar dat zeg je niet, want dan ben je een racist en we zijn geen racisten. We zijn fatsoenlijke Brabanders, net als in Steenbergen, waar een paar jaar geleden een informatiebijeenkomst was over de mogelijke vestiging van een asielzoekerscentrum. De beelden gingen heel Europa over en lieten aan duidelijkheid niets te wensen over. Eerst hoorden we iemand waarschuwen voor de levensgevaarlijke situatie van zoveel alleenstaande (dus hitsige en botergeile) mannen in de nabijheid van hun dochters, terwijl de cultuur van ‘die mensen’ ook niet bij de lokale tradities zou passen. Toen vervolgens een vrouw op het podium voorzichtig de nuance zocht, begonnen ze er keihard doorheen te zingen van ‘Daar moet een piemel in’ wat daar kennelijk de cultuur is terwijl het toch nog lang geen carnaval was. Hoewel iemand zich wel vermomd had als Tedje van Es, maar dat was Maikel Boon, toen nog een jonge en veelbelovende PVV-padvinder, vooral veelbelovend omdat hij perfect de juiste woordkeus hanteerde voor zijn aandachtig luisterende doelgroep. Laat ik het zo samenvatten: Joseph Goebbels had het Sportpalast in Berlijn, Maikel Boon een sporthal in Steenbergen. Je moet ergens beginnen.
Dat was in 2015, en pas geleden nam hij weer het woord, luister en huiver: ‘Ik ben trots op Steenbergen. Deze gemeente is tot op heden de enige gemeente geweest die heeft vastgehouden aan haar principes en geen asielzoekers heeft willen opvangen. In tegenstelling tot andere gemeenten heeft u wel gekozen voor uw eigen inwoners. Niet vanwege haat naar asielzoekers, maar vanwege liefde naar uw eigen inwoners. Jullie mogen, nee jullie moeten trots zijn op deze moed en vastberadenheid jullie eigen inwoners te beschermen. Want we zijn ons allemaal bewust van wat er gebeurt zodra een asielzoekerscentrum in een buurt wordt geplaatst. We worden geconfronteerd met een toename van criminaliteit.’ Tot zover de nummer 24 van de PVV-fractie in de Tweede Kamer. Geen haat, maar liefde, je moet er godverdomme maar opkomen. En dat zit dan in ons parlement. Vervang het woord ‘asielzoekers’ door ‘voetballers’ en zelfs de aanvoerder van Feyenoord draagt, geheel vrijwillig, de anti-discriminatieband. Hoezo: niet vogelvrij?
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.