Nieuw concept
Dus u dacht dat het asielzoekersprobleem vooral een Nederlandse kwestie was? Dan moet u toch eens in Duitsland gaan kijken. Daar hebben ze zelfs een politieke partij, de AFD (Alternative für Deutschland), die zich vrijwel exclusief hiermee bezighoudt en zo extreem-rechts is dat hun Führer Björn Höcke in de deelstaat Thüringen officieel als Nazi gezien wordt en door de nationale veiligheidsdienst zorgvuldig in de gaten wordt gehouden. Vergeleken met hem is Geert Wilders een verlegen communicantje. Aan de andere kant zijn er ook zorgwekkende ontwikkelingen die de tolerantie ernstig op de proef stellen. Zo geeft de directie van een kinderdagverblijf in Tangerhütte (Saksen-Anhalt) toe aan de wens van ‘migratiegeörienteerde groeperingen’ (die bij ons thuis overigens gewoon allochtonen heten) dat de opvang niet langer de naam van Anne Frank mag dragen, omdat (hou u vast) ‘haar verhaal voor kinderen te moeilijk zou zijn’ en men werkt aan een 'nieuw concept' waarbij de opvang 'opener is dan voorheen en de zelfbeschikking en diversiteit van de kinderen centraal staan'. Zeg dan meteen dat je joden haat en Hamas je favoriete club is. Uiteraard heeft het Internationaal Auschwitz Comité verbijsterd gereageerd op dit besluit: ‘Als je bereid bent je eigen geschiedenis zo achteloos terzijde te schuiven, zeker in deze tijden van nieuw antisemitisme en rechts-extremisme, en als de naam van Anne Frank in de publieke ruimte als ongepast wordt ervaren, kun je alleen maar angstig en ongerust worden.’ De burgemeester van Tangerhütte heeft daar evenwel geen boodschap aan: ‘Als ouders en werknemers een naam willen die het nieuwe concept beter weerspiegelt, dan heeft dat meer gewicht dan de mondiale politieke situatie.’
En zo wordt er steeds vaker gezwicht voor de merkwaardige paradox dat politieke vluchtelingen die in hun eigen land niet veilig waren voor de religieuze fanaten van IS, in hun nieuwe Heimat schreeuwen om een kalifaat. Het wordt allemaal niet echt begrijpelijker als je bedenkt dat de Mannschaft in Berlijn qua supporters een uitwedstrijd speelde tegen Turkije waarvan de geliefde dictator Recep Tayyip Erdogan zijn getiranniseerde onderdanen toebrult dat Hamas een bevrijdingsorganisatie is en Israël een terreurstaat die genocide pleegt. En om het helemaal ingewikkeld te maken: toen de Turks-Duitse topvoetballer Mesut Özil in 2018 samen met Ilkay Gundogan op de foto ging met ‘hun’ president, werd hij door het halve land uitgekotst, waarbij natuurlijk ook meespeelde dat hij na het rampzalig verlopen WK in Rusland onder aanvoering van haatpartij AfD tot een van de zondebokken was uitgeroepen. Mesut Özil (‘Als we winnen ben ik een Duitser, maar als we verliezen ben ik een migrant’) bedankte verder voor de nationale eer. Zijn vrijwillige afscheid betekende in PR-opzicht een welkome afleiding voor het enorme corruptieschandaal rondom de toekenning van het WK 2006 aan Franz Beckenbauer en andere Sepp Bladdertjes in en om de Duitse voetbalbond. En, zo kan het ook gaan, Ilkay Gundogan is intussen gewoon de aanvoerder.
Maar hebben we het in Nederland dan beter voor elkaar, qua racisme op het hoogste niveau? Ik neem u mee naar het onderstaande persbericht uit 2007, door mij geanomiseerd zodat u het onbevooroordeeld kunt lezen: ‘Politicus X heeft als staatssecretaris van Sociale Zaken gemeenten aangezet tot rassendiscriminatie. Dat heeft de rechtbank van Haarlem geoordeeld over een oproep die X in 2003 deed aan gemeenten om inwoners van Somalische afkomst extra te controleren op bijstandsfraude. De rechtbank stelt vast dat een onderzoek uitsluitend gericht op personen van Somalische afkomst discriminatoir is. Volgens de rechter is dit in strijd met de grondwet omdat het gaat om discriminatie naar ras. De zaak was aangespannen door een Somalische man die werd gecontroleerd op fraude, nadat hij op straat vanwege zijn huidskleur en het spreken van een vreemde taal door sociale rechercheurs was aangesproken. De man weigerde de rechercheurs toegang te geven tot zijn woning, waarna hij zijn uitkering verloor. Hij vocht dit aan en kreeg gelijk van de rechter.’ En nu bent u natuurlijk heel benieuwd naar de identiteit van politicus X? Welnu, dat was, en is nog steeds, niemand minder dan Mark Rutte. We worden dus al bijna veertien jaar geregeerd door iemand die in 2007 door de rechter is berispt inzake het aanzetten tot rassendiscriminatie (= racisme). En dan moeten we nu ineens beginnen te jammeren en te janken dat er misschien een vluchtelingverachtende vreemdelingenhater in het Torentje komt? Noem het alleen geen ‘nieuw concept’ van eufemistisch centrum-rechts. Noem het gewoon keihard wat het is: extreem-rechts. We zijn een extreem-rechts land geworden. Houzee!
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.