Homohaat
Orkun Kökçü was aanvoerder van Feyenoord toen hij op 19 maart van dit jaar met zijn team speelde tegen Ajax. Hoewel de KNVB voor dat weekend een OneLove-actie tegen racisme en discriminatie had georganiseerd, droeg hij de speciale aanvoerdersband niet, maar wel een met de tekst ‘Respect voor iedereen’. Verder had dit geen consequenties en de captain van de Rotterdammers kon zijn openlijke homohaat (’mag niet van geloof’) gewoon uitdragen. Dit laffe gedrag was en is kenmerkend voor de KNVB, die op dat gebied een bedenkelijke reputatie heeft hoog te houden. Zo konden diverse internationals onder leiding van Giorgino Wijnaldum ongestraft een belachelijke boycotactie tegen Vandaag Inside ontketenen nadat Johan Derksen een slechte grap over Akwasi had gemaakt – dezelfde Wijnaldum overigens die zichzelf en zijn hoogstaande principes verried met een lucratieve transfer naar de moreel verwerpelijke zandbak van Saoedi-Arabië.
Hij was er vanwege een blessure niet bij tijdens het WK in Qatar, maar was net als zijn leidinggevende bobo’s met hun rubberen ruggengraat en die gevaarlijke gek met zijn grote bek op de bank ongetwijfeld gezwicht voor het dreigement van de FIFA dat het dragen van een regenboogband met een gele kaart gesanctioneerd zou worden. Stel je voor: een schorsing vanwege een standpunt. Hadden we al gezegd dat we die dode bouwvakkers echt héél erg vonden? We protesteren echt wel, kijk maar, onze minister draagt een speldje, daar zit het, onder haar sjaal. Net als de drie punten in mindering als de vrouwen de afspraak met Belarus zouden weigeren voldoende waren om die wedstrijd toch maar te spelen. Was die oorlog in Oekraïne ineens een stuk minder urgent. Kwestie van prioriteiten, niet waar? Liever de slaaf van het gezag dan de macht van een mening.
Intussen zijn de dappere moraalridders van de KNVB in eigen land wel streng tegen misstanden, met dien verstande dat we het ze ook weer niet niet al te ingewikkeld moeten maken. Een plastic bekertje op het veld kunnen ze nog wel overzien, dan moet iedereen naar binnen. Maar dat is dan ook wel de grens van wat er aan alarmbellen de waakzaamheid doet rinkelen. Homofobe spreekkoren, racistische scheldpartijen, supporters die met riskant vuurwerk en levensgevaarlijke brandbommen het wedstrijdverloop bepalen, stadionverboden die gewoon niet gehandaafd worden omdat de politie dat ‘niet aankan’: tja. De discussie gaat over de ruit op het middenveld, met hoeveel verdedigers we de Franse furie moeten weerstaan, wie er eerder het veld gaat ruimen, Jan van Halst of Maurits Hendriks, maar de morele malaise en de massale misère in de stadions? We stellen er kamervragen over, zetten er een task force op, stoppen het rapport ongelezen in een diepe la en luisteren niet naar erkende ervaringsdeskundigen als Johan Derksen vanwege die slechte grap over Akwasi, en dat schandelijke verhaal met die kaars niet te vergeten. Roomser dan de paus, schijnheiliger dan de paap. Maar het kan altijd nog schaamtelozer: het is 11 oktober, Coming Out Day, en de KNVB roept clubs niet meer op om tijdens eredivisiespeelrondes actief mee te doen aan de OneLove-campagne. Orkun Kökçü, gefeliciteerd, je hebt gewonnen, openlijke homohaat wordt een vrije keuze.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.