Ratten
Ratten zijn nuttige, sociale en intelligente dieren. Het zijn de mensen die er domme, gevaarlijke en smerige beesten van maken. Neem zou zo’n CDA-Kamerlid als Derk Boswijk, een van de kandidaten om de failliete boedel van de hoeksteenbroeders op 22 november voor de definitieve ondergang te behoeden, en niet alleen daarom een beetje een domme rat. Waarom nog meer dan? Van hem is het plan om burgers niet langer live te laten meekijken naar wat hij en zijn collega’s politici dagelijks aan het doen zijn: 'Wat zou helpen is camera's verwijderen uit de Tweede Kamer. Dan kan men geen showtje meer geven en moeten burgers weer hele notulen lezen in plaats van voorgekookte, uit de context gerukte oneliners', schreef hij op Twitter. Voor een beter begrip is het goed te weten dat Derk Boswijk van de boeren is en er dus alle belang bij heeft om zijn werkerf behalve met prikkeldraad ook te omheinen met landbouwplastic – een keer wat anders dan alles met stikstof vacuüm te smoren. En nu is het inderdaad zo dat ik ineens heel veel zin krijg om oersaaie rapportteksten te lezen als die vogelverschrikker de kansel bestijgt, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat dit voor alle sprekers geldt. Integendeel, voor een showtje als een cabaretcollege van PVV’er Martin Bosma over de culturele elitepenoze van D66 in onze criminele mediamaffia kunnen ze me midden in de nacht wakker maken, maar dan wel graag met een camera erbij – vooral om ter begeleiding het beteuterde doodbiddersgezicht van Jan Paternotte er bij te kunnen aanschouwen.
Goed, we moeten door. Naderen we nu de gevaarlijke ratten, dan komt Henk Kamp in beeld, samen met Fred Teeven en Gerrit Zalm behorend tot de harde kern in de F-side van de VVD. De man heeft op verschillende ministersposten al links en rechts in blinde razernij om zich heen geslagen, met blijvende schade voor talloze onschuldige slachtoffers tot gevolg, maar wordt in de voorbereidende beschietingen van de verkiezingsstrijd als Dikke Bertha op het slagveld gerold. Deze keer was Pieter Omtzigt het doelwit, zoals de ex-CDA’er al vaker als mikpunt in het vizier van Rutte’s vuile ‘functie elders’-guerrilla had gestaan. Het ging op het mijnenveld van de schermutselingen volgens de beproefde formule van ‘eerst de bloemen, dan de vaas’: kundig parlementariër, bekwame dossiertijger, maar als mens een fysiek wrak dat van het gewone fractiewerk al een burn out krijgt en dus ongeschikt. De gevaarlijke rat had zijn slopende werk gedaan en kroop tevreden terug in zijn stinkende hol, waarna het arsenicumvrouwtje Eucalypta er nog eens overheen kwam met een sussende klodder kwijlslijm om het een-tweetje tussen de beerput en de gierkar doeltreffend in het nadeel van het kanonnenvoer te beslechten.
Maar het kan altijd nog erger en het zal u niet verbazen dat we voor de smerigste rat van allemaal bij D66 moeten zijn. Vorige week kondigde hij zijn vertrek aan uit de Tweede Kamer, waar hij de laatste jaren een etterend spoor van rancune, razernij en rampspoed had nagelaten. Sjoerd Sjoerdsma, hij wordt bedoeld, voerde als zelfbenoemde hoeder van de democratie een hetze tegen Ongehoord Nederland, de omroep die in 2019 op volstrekt legale wijze tot het publieke bestel werd toegelaten. In een debat trok hij een vergelijking met nazi-Duitsland, waarna hij de beschuldiging uitte dat er ‘doelbewust aantoonbaar foutieve informatie verspreid wordt’. Als campagneleider bij de laatste verkiezingen gaf hij ons Sigrid Kaag er gratis bij, die hij later in bescherming nam met de woorden: ‘De intimidatie en bedreigingen tegen haar komen niet uit het niets. Als we onze democratie willen beschermen moeten we vandaag niet alleen stilstaan bij de daders zelf, maar ook bij de ophitsers en de aanwakkeraars.’ En in zijn pompeus lange afscheidsbrief kwam de politicus die kennelijk een hekel had aan polarisatie er nog even overheen met een serieuze vraag aan de media: ‘Mag het weer over beleid gaan en wat dat voor Nederlanders betekent?’ Tijdens de realisatie van het kabinet Rutte-IV liet Sjoerd Sjoerdsma namens zijn spindoctor Daan Bonenkamp (tegenwoordig hoofdredacteur van de Tubantia) het ellendige gerucht lekken dat formateur Johan Remkes een drankprobleem had. Dat was dus het doelbewust verspreiden van aantoonbaar foutieve informatie door ophitsers en aanwakkeraars. Wat dat voor Nederlanders betekent mag u zelf verzinnen, maar er zijn ratten voor minder vergiftigd.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.