Wolvencrisis
De politie heeft zondag in het Drentse Wapse een jager doodgeschoten nadat deze schapenboer Reinaard Wolf had aangevallen. Wolf was die ochtend wakker gebeld door een buurman, die de jager op zijn terrein had gezien in de buurt van diens beesten. De man is daarop met een hooivork en een schop de wei ingegaan om de schapen te beschermen, waarop hij door de jager in zijn arm werd gebeten. Na overleg met de politie is besloten de jager met een dodelijke injectie definitief uit te schakelen, waarna burgemeester Peer Plof liet weten helaas ‘niet anders te kunnen’. De jagersbescherming is het hiermee niet eens en zei zondag aangifte te zullen doen tegen boer Wolf en burgemeester Plof omdat het ‘verstoren, verjagen en doden van de jager in dit geval ongeoorloofd’ was. Het was volgens de organisatie te verwachten dat een jager zich verdedigt tegen iemand die zo onverstandig is om hem met een hooivork en een schop te lijf te gaan. Bovendien, zo stellen de jagersbeschermers, had Plof zo’n beslissing uitsluitend mogen nemen als de openbare veiligheid in het geding was en daarvan was absoluut geen sprake: ‘Hoe gevaarlijk is zo’n jager ergens op een weiland, binnen een afrastering, in een dunbevolkte streek op zondagochtend?’
Het protocol van het zogeheten ‘jagersplan’ schrijft voor dat een jager pas mag worden uitgeschakeld als deze ‘actief en bewust’ mensen benadert en dat was hier geenszins het geval. Daarnaast zijn er Europese richtlijnen waaraan lidstaten zich dienen te houden: ‘De mens bepaalt niet waar een jager wel of niet mag voorkomen.’ Wat niet wegneemt dat boer Wolf de plicht had om zijn schapen te beschermen en mocht proberen de jager te verjagen, door zichzelf groot te maken en voorzichtig af te lopen op zijn belager, die dan eerst even zou grommen om zich vervolgens uit de voeten te maken. De bekende jachtecoloog Beer Nekschot reageert hierop door te stellen dat uit onderzoek is gebleken dat jagers in de afgelopen 75 jaar in Amerika, Europa en Rusland slechts zeventien dodelijke slachtoffers hebben gemaakt. Ter vergelijking: anno nu sterven wereldwijd jaarlijks 725 duizend mensen door muskieten, 25 duizend door hondenbeten, 500 door nijlpaarden en tien door jagers.
Nekschot noemt het incident in Drente dan ook ‘heel uitzonderlijk’ en zegt dat dit soort aanvaringen in andere West-Europese gebieden, waar veel meer jagers actief zijn, niet of nauwelijks voorkomen. ‘We denken vaak dat jagers agressief en moeilijk benaderbaar zijn, maar in de praktijk is dat helemaal niet zo. Een jager mijdt juist het liefst risico’s.’ Het voorval brengt de discussie op gang over het al dan niet toelaten van jagerskinderen uit oorlogsgebieden waaruit hun ouders de vlucht naar Nederland hebben gemaakt. Rechtse politici vrezen voor een tsunami aan minderjarige migratiejagers, met alle gevolgen van dien. Wolf en Plof denken daarentegen dat het zo’n vaart niet zal lopen: ‘Jagers zijn niet gek, die zoeken de ellende niet op.’ Nekschot vult aan: ‘Jagers zijn ambitieuze wezens. In hun populatie hebben hangjagers de laagste status. Bovendien is het beeld dat in de talkshows geschetst wordt, van de vele najagers die op ons afkomen, zwaar overdreven. Het gaat op jaarbasis om enkele tientallen, maar de mensen worden bang gemaakt en op de kast gejaagd.’
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.