SIRE
De enige campagne van SIRE die echt overkwam is ‘Je bent een rund als je met vuurwerk stunt’. Geen speld tussen te krijgen, recht tussen de ogen én je had ‘m zelf bedacht kunnen hebben: ziedaar de drie voorwaarden waaraan een slogan volgens de Wet van Bonder moet voldoen. Voor de rest onderscheidt het werk van de Stichting Ideële Reclame zich vooral door de dompige walm van een zenboeddhistische brandnetelquiche op een bedje van zeewiersalade, soldaatvliegen en duizendknoop: ongetwijfeld zeer verantwoord, maar niet te knagen. SIRE werd in 1967 opgericht door reclamemensen die last kregen van hun geweten en op verjaardagen dus maar vertelden dat ze ‘iets in de PR’ deden. Reclame was een vies woord en daar wilden ze niet mee geassocieerd worden. Sindsdien worden we om de zoveel jaar gevraagd en ongevraagd onthaald op een gratis aangeboden campagne om maatschappelijke problemen (niet te verwarren met problemen die de maatschappij veroorzaakt dan wel door de maatschappij veroorzaakt worden) bespreekbaar te maken onder het even paalslappe als hurkhoge thema: ‘De maatschappij dat ben jij.’
Nu ben ik er eigenlijk niet zo van gediend om ongevraagd getutoyeerd te worden, maar oké, ik snap dat het moet rijmen anders werkt het niet, maar wat is er dan tegen ‘De maatschappij dat zijn wij’? Dit gezegd hebbende kom ik nu bij de meest recente actie ‘Verlies elkaar niet als polarisatie dichtbij komt’. Daarbij gaat het om discussies over actuele onderwerpen als vaccinatie, asiel, klimaat, stikstof of Dries Roelvink (die laatste verzin ik er zelf maar even bij), waarbij het er vaak fel aan toe kan gaan. SIRE geeft ons maar liefst twaalf (!) handvaten om dichtbij elkaar te blijven hoever onze meningen ook uiteen liggen. (Ik merk dat ik zelf ook een beetje esoterisch begin te ijlzweven als ik dit optik.) De meeste tips vallen in de categorie open deur (‘Tel tot 10 als je iets lelijks dreigt te zeggen’) en echt heel praktisch is het allemaal ook niet: voordat je bij nummer twaalf bent ligt het volgende item alweer op de loer (‘Parkeer het onderwerp even’).
Bovendien loop je het risico dat je het door de hoeveelheid van instructies net zo nodeloos ingewikkeld maakt als het gemiddelde montagevoorschrift van een simpel IKEA-kastje (‘Spreek af hoe lang je samen over het onderwerp praat’). Nee, wat mij betreft hadden ze na de eerste spelregel kunnen stoppen (‘Word het eens dat je het niet eens bent’), de rest is goedbedoelde blablaquatsch die het allemaal alleen maar tegenliggeriger maakt (‘Laat elkaar uitpraten’) en met zoveel opties is de kans natuurlijk levensgroot dat je jezelf gaat herhalen, met als reactie: ja, nou weten we het wel (‘Accepteer dat we nou eenmaal verschillen’) en dat kan toch niet de bedoeling geweest zijn van al die gratis moeite. Overigens is er ook een radioversie van de campagne en daarin hoorde ik verreweg de meest positieve van alle teksten, namelijk de suggestie: ‘We worden het niet eens, maar zal ik twee drankjes halen?’ Ik stel dan ook voor om het thema van SIRE te veranderen in: ‘De maatschappij wat drink jij?’
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.