Lobbyen
Lousewies van der Laan was namens D66 lid van het Europees Parlement en van de Tweede Kamer, voordat ze in 2020 werd aangesteld als directeur van Transparency International, een organisatie voor de bestrijding van corruptie. In die functie had ze forse kritiek op de pikante carrièremove die Cora van Nieuwenhuizen, de VVD-minister van Infrastructuur en Waterstaat, maakte toen ze als een dief in de nacht overstapte naar Energie-Nederland, een lobbyclub op exact hetzelfde beleidsterrein (en met een aanzienlijk comfortabeler salaris, maar dit uiteraard geheel terzijde). Het zijn dit soort schimmige praktijken die er toe leiden dat Nederland is gezakt op de internationale ranglijst van minst corruptiegevoelige landen ter wereld. Transparency International wijt dit aan verschillende oorzaken, zoals achterblijvende regelgeving op het gebied van politieke integriteit (core business van de VVD), gebrekkige controle op de financiering van politieke partijen en – vooral – veel te weinig toezicht op de invloed van lobbyisten.
We hebben het hier over een uiterst lucratieve bedrijfstak, waarin zorgvuldig opgetrokken mistbanken een vrij uitzicht op de gewenste openheid belemmeren, met de hoofse diplomatie als valide glijmiddel, de ouderwetse kaproen als waterdicht alibi en de doorgestoken kaart als betrouwbare koevoet. Deze ambachtelijke gereedschappen zijn ook in vertrouwde handen bij ex-CDA-Kamerlid Raymond Knops, die na een 25-jarige loopbaan in de Haagse politiek bestuursvoorzitter wordt van de lobby-organisatie Nederlandse Industrie voor Defensie en Veiligheid (NIDV). Er zijn twee redenen waarom hij bij uitstek geschikt is voor deze hoge functie in dit mystieke metier. Eén: hij is gepokt en gemazeld in de wereld van handjeklap, knipoog en schouderklop, zeg maar: de ideale stoofkok in hoogst eigen persoon. Twee: hij komt uit Limburg. Als er immers één reservaat is waar een lobbyist zich naar hartelust kan uitleven, dan is het wel het glooiende gewest waar ‘in 't bronsgroen eikenhout 't nachtegaaltje zingt’ zoals de eerste zin luidt in het volkslied van de provincie met de drie V’s (vaandelzwaaien, vlaaieten en vesperbidden).
Vroeger moest je in Limburg voor een gunst eerst langs de pastorie voor een particuliere hoogmis onder de rokken in het condenserende kruis van de kapelaan. Dichter bij de heerlijkheid kon je als bronsgroen jungske niet komen. Vandaag de dag is het land van André Rieu nog steeds het ongerepte walhalla voor de kat in het donker: nergens anders in Nederland is het aantal affaires en schandalen met nepotisme, symbiose en belangenverstrengeling zo hoog. Ook Knops ontkwam er niet aan: in 2020 raakte hij in opspraak nadat zowel de NRC als De Limburger meldden dat hij als Tweede Kamerlid bevoordeeld was bij een grondtransactie door een onderneming van de provincie. Volgens de beste roomse tradities ontkende hij uiteraard en sleepte hij beide kranten voor de rechter, die concludeerde dat de publicatie ‘niet onrechtmatig’ was. Cum laude geslaagd voor het lobbydiploma.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.