Zondagavond
Op zondag 2 mei 2010 stond ik langs een steenkoud en zeiknat hockeyveld in Soest. Maandagmiddag reed ik met Mevrouw Bonder op het zonovergoten fietspad van Ermelo naar Garderen. Ons doel was de zandsculpturenexpositie aldaar met als thema ‘Reis door de Wereld’. Ik vond dat wel een toepasselijk onderwerp, want FC Twente heeft sinds die Schaal van negen jaar geleden overleefd op een achtbaan van emoties en in een windhoos van nuances. Of zoals clubman Willy Berends het vorig jaar zo mooi omschreef: ‘Vier keer van de hemel naar de hel en weer terug’. Faillissementen, gerechtsprocedures, puntenboetes en transfervoodoo’s: een smakeloze cocktail van verkeerde ingrediënten leidde tot een golf van haat en hoon, van Almelo tot Amsterdam. De alom bejubelde degradatie was de dik verdiende beloning van acht jaar megalomaan mismanagement en pronkzuchtige hoogmoedswaan. De club en de fans vonden zich terug in een cursus nederigheid en ik moet zeggen: we hebben met z’n allen ons lesje wel geleerd. Geen gezanik, geen gezever, geen gezeur, maar d’r an met ‘t spek. Onder aanvoering van noaber Wout Brama uit Almelo (standbeeld voor die man) en met de Twaalfde Man luidruchtig aanwezig in de steevast uitverkochte Beugel Bunker zijn we weer terug waar we thuis horen, op het hoogste niveau van Nederland. Natuurlijk, de vijanden zullen onze vijanden blijven, maar we moeten toch ook veel nieuwe vrienden gemaakt hebben, die met respect en bewondering hebben gezien dat het goed was. We tellen weer mee, zondagavond bij Studio Sport, en dat was misschien nog wel het grootste gemis dat ik ervaren heb. Marino , bedankt!
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.