Bondscoach
Het Nederlandse dameshockeyteam staat al jaren nummer één op de wereldranglijst. De enige serieuze mondiale concurrentie komt van Australië en Argentinië, terwijl het bij Europese titeltoernooien alleen maar gaat om de vraag tegen wie ze in de finale moeten spelen. Dat ging dit jaar lelijk mis tegen Engeland, waar ze een 2-0 voorsprong verspeelden en het uiteindelijk in de shoot outs mis ging. Tweede van Europa, dat kan natuurlijk niet, en dus werd bondscoach Sjoerd Marijne, die nog geen jaar in dienst was bij de KNHB, ontslagen vanwege, jawel, 'een verschil van inzicht over de te volgen strategie'. Nou heb ik vandaag de beelden van die finale nog eens bekeken en ik heb nergens gezien dat Marijne op het veld stond toen het 2-1 en 2-2 werd en de shoot outs gemist werden. Het waren toch echt de dames zelf die het goud cadeau gaven.
Oké, hij had misschien niet het charisma van zijn voorgangers Lammers en Caldas, maar dat wisten de hockeybobo's toen ze met hem in zee gingen. Met zijn CV was evenmin veel mis, dus daar kan het ook niet aan gelegen hebben. Nee, het is geen 'verschil van inzicht over de te volgen strategie'. Het is een actie van de dames zelf die geen tegenslag dulden. Stel je voor dat ze straks in Rio tweede worden, je moet er toch niet aan dénken? Het is pure anarchie van een stel verwende vedettes, van wie er enkelen een paar uur voor de EK-finale werden gesignaleerd in een lokaal winkelcentrum. Hoezo focus? Neem nou zo'n Ellen Hoog: er kan geen glossy of magazine langs komen of ze staat erin, met zo weinig mogelijk kleren aan. Even afgezien van de vraag wie ze daarmee een plezier doet: de gevierde hockeybabes zijn vervelende hockeybitches geworden, die hun coach vanaf het begin geen moment serieus genomen hebben en hem keihard lieten barsten toen het er op aan kwam.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.