Maniakken
Eind 2011 had ik een interview met Co Adriaanse die toen trainer was van FC Twente. Wat ik me daarvan herinner? Dat ik tegenover een uitermate beschaafde man zat, die alle moeite nam om mijn vragen te beantwoorden, heel veel zinnige dingen zei, gevoel voor humor toonde en me na afloop bedankte voor mijn tijd. Meestal is dat andersom, weet ik uit ervaring. Niet veel later werd het verhaal gepubliceerd en ik was er zelf best tevreden over. 'Hier vind ik de rust en de ruimte om te werken' stond er boven. Dat was dus, nogmaals, eind 2011.
Op 3 januari 2012 werd Adriaanse ontslagen, volgens Joop Munsterman vanwege zijn moeizame verstandhouding met de assistent-coaches Boudewijn Pahlplatz, Youri Mulder en Alfred Schreuder. Later werd het gerucht de wereld ingeslingerd dat de clubleiding vond dat hij tekenen van dementie begon te vertonen. Nogal kwetsend en pijnlijk voor een man die niet lang daarvoor zijn moeder aan deze vreselijke ziekte had verloren. Ik weet trouwens niet wat erger is: het veld moeten ruimen voor drie pipo's die nog nooit een prijs hebben gewonnen, en ook nooit zullen winnen, terwijl je zelf met Willem II, FC Porto en Red Bull Salzburg grote successen hebt gehaald, of kansloos een gerucht moeten incasseren dat je ze in de bovenkamer niet allemaal meer op een rijtje hebt.
Boze tongen beweren dat Joop Munsterman de geestelijke vader was van dat gerucht. ik ga hier niet zeggen dat dat waar of niet waar is - gewoon omdat ik het niet weet. Maar wat ik wel weet is dat ik het hem altijd kwalijk heb genomen, en altijd kwalijk zal nemen, dat hij het namens de club nooit met zoveel woorden ontkracht heeft. Dat was voor hem een kleine moeite geweest, maar kennelijk teveel gevraagd. En daarom gun ik het hem van harte dat hij nu de geschiedenis zal ingaan als een voorzitter in het rijtje Renze de Vries, Karel Aalbers en Dirk Scheringa: megalomane maniakken die hun hand overspeelden en de club naar de kloten hielpen.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.