Spreekverbodje
Op zaterdag 3 juli van het vorige jaar speelden de dameshockeyteams van Argentinië, China, Nieuw-Zeeland en Nederland twee interlands op het nieuwe kunstgrasveld van EHV. Daarmee kwamen de top drie-elftallen van het wereldhockey naar Enschede, inclusief de twee speelsters van het jaar, de Argentijnse Luciana Aymar en onze eigen Naomi van As. De maandag daarop kwam de Twentsche Courant Tubantia met een buitengewoon interessant achtergrondverhaal over een Nieuw-Zeelandse speelster met Nederlandse roots, van wie de grootmoeder ooit van Wierden naar Winterswijk was verhuisd. (Of van Winterswijk naar Wierden, dat weet ik niet meer. En ik kan het ook niet nakijken, want ik heb het stuk niet bewaard.)
Sindsdien wist ik zeker wat ik al enkele jaren vermoedde: de Twentsche Courant Tubantia neemt het hockey in deze regio volstrekt niet serieus, wat ook blijkt uit de maandagse postzegelverslagjes. En toen de redactionele voorbeschouwing op het nieuwe hockeyseizoen enkele weken geleden bestond uit een éénkolommertje met een foutief bericht, dat ze de volgende dag moesten rectificeren, was het voor mij definitief duidelijk: aan die armzalige onzin doen we dus niet meer mee. Als manager van EHV's eerste herenteam heb ik de spelers gevraagd om naar mij te verwijzen als ze door de hockeymedewerker van de Twentsche Courant Tubantia gebeld worden. Ik schrijf 's zondagsavonds zelf een wedstrijdverslag dat geplaatst wordt op de websites van deweekkrant.nl, twentesport.com en Wilfred Robaard.
Volgens chef-sport Henk van Schuppen heb ik de spelers een spreekverbod opgelegd, zo schrijft hij in het rubriekje “Gehaktdag” van vorige week woensdag. Daarin bedient hij zich van een badinerend toontje (“Bonder schrijft zelf ook wel eens stukjes”) dat ik hem van harte vergeef. Even afgezien van het feit dat ik blij was dat mijn naam tenminste goed gespeld was: ik weet hoe het werkt, want inderdaad, ik schrijf zelf ook wel eens stukjes. Drie per week, om precies te zijn. En daarom vind ik het zo jammer dat uitgerekend dit ervaren journalistje, dat onlangs zijn zilveren jubileumpje bij het krantje vierde, een kapitaal beginnersfoutje maakt: hij haalt woorden als “klootzak” en “communist” volledig uit de context waarin ik ze gebruikt had, waardoor niemand iets van zijn stukje snapt – behalve hij en ik.
U moet overigens niet denken dat ik me ook maar enigszins gekwetst of beledigd voel, integendeel: naar de voormalige CPN-leider Marcus Bakker is een vergaderzaal in de Tweede Kamer vernoemd. Misschien komt Van Schuppen ooit nog eens in aanmerking voor een eervol naamplaatje in de fietsenstalling van het Kremlin aan de Getfertsingel.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.