Orlando Weigeraar
Als het al waar is dat sommige spelers van FC Twente liever op kek gekleurde Nike's met rubberen noppen spelen, dan nog is de uitglijder tegen Heerenveen slechts ten dele verklaarbaar. Want iedereen roept nu wel dat de kracht van FC Twente vooral in de kwaliteit van de scouting zit, maar sinds zondag kunnen we ons afvragen waarom niemand Oussama Assaida heeft opgemerkt. Anderzijds kunnen ze in de Beugel Bunker een polonaise vormen van de spelers die het niet gemaakt hebben. De vorige trainer Steve McLaren mag dan kampioen van Nederland geworden zijn, waarvoor we hem eeuwig dankbaar moeten zijn, maar hij was ook kampioen in het aantrekken van miskopen. Onder zijn leiding kwamen Akram, Carney, Osei, Wellington, Javadov, Parker en nog een paar wereldburgers naar Enschede – om er al snel weer te vertrekken. Met als meest trieste figuur de Irakees Akram, die als de Beckham van Bagdad werd binnen gehaald, vanwege allerlei omstandigheden vrijwel geen volledige wedstrijd speelde en momenteel zonder club zit.
Er waren echter ook Nederlandse profs voor wie het niveau van FC Twente te hoog gegrepen was. Ik noem een Romano Denneboom en menigeen ziet het beeld weer voor zich van een razendsnelle buitenspeler die in een verbluffend tempo de tegenstander poort maar helaas de bal vergeet mee te nemen. Hij wist het zelfs zo te verbloemen dat bondscoach Marco van Basten hem bij de selectie van Oranje haalde. Op 3 september 2004 speelde hij een helft mee in de met 3-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen het machtige Liechtenstein. Dat was nog namens NEC en via FC Twente belandde hij in de anonimiteit van Sparta, waar hij bij de beloften zijn conditie op peil mag houden.
Maar het kan allemaal nog treuriger. De aller-, aller-, állergrootste loser is toch wel Orlando Engelaar. Hij stond als aanvoerder van FC Twente op het EK van 2008 drie wedstrijden in de basis (pikant detail: Danny Landzaat had voor hem plaats moeten maken in de selectie) en had ook kans op een plek voor het WK van dit jaar. Maar toen hij, als PSV'er, hoorde dat hij in de oefenwedstrijd tegen Oekraïne op de bank zou zitten, antwoordde hij met een afzegging, die voor bondscoach Bert van Marwijk “einde oefening” betekende. En terecht, want een subtopper als Engelaar kan het zich niet veroorloven om Oranje te weigeren. Intussen is hij in Eindhoven ver van zijn topvorm verwijderd. Hij is zelfs dusdanig in de war dat hij zich tegen De Graafschap nog voor rust naar een rode kaart mekkert, zijn ploeg in de steek laat en zo zijn oude ploeg een enorme dienst bewijst. Orlando Engelaar is het schoolvoorbeeld van een niet erg intelligente voetballer. Niet al te nozel, om met Herman Finkers te spreken. En het domste is: hij weet het zelf niet eens.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.