Platje in Oranje
Kijk, dat ze zich in Almelo mogen opmaken voor opnieuw een jaartje met Heracles in de eredvisie vinden we hier in Twente natuurlijk prima. (Al zijn er vooral veel 053-supporters die reageren met “Mooi, lekker dichtbij en zes punten in de pocket”.) En dat de spelers en fans van De Graafschap nog een herkansing krijgen in de vorm van de nacompetitie is onze vrienden in Doetinchem ook van harte gegund. (Ook al hebben ze er de laatste jaren qua trainerswissels en dus qua geloofwaardigheid natuurlijk een bende van gemaakt.) Als Super Boeren onder elkaar kunnen we ons wel wat voorstellen bij de sympathie voor de regionale underdog en de goodwill van De Vijverberg.
Toch gaan onze gedachten deze dagen het meest uit naar Volendam, waar ze de Heen en Weer voor de zoveelste keer uit de loods kunnen halen. Vooral de dramatische manier waarop de degradatie tot stand kwam, via een eigen doelpunt nog wel, draagt bij aan onze gevoelens van warmte voor het andere Oranje. Spelers als Dick Tol, Wim Jonk, Gerry en Arnold Mühren, Schilders, Kwakmannen, Jollen en Tuypen hebben de club een eeuwigdurende houdbaarheidsgarantie gegeven en de bestuurders van deze generatie begrijpen dat bij zo’n monument van traditie en nostalgie geen gedoe past. Negen andere clubs hebben dit seizoen hun trainer ontslagen, maar de positie van Frans Adelaar is geen moment zelfs maar in gevaar geweest. Samen uit, samen thuis. Volendam is van ons allemaal, met een garnalenpeller als shirtsponsor. Puul for president, Platje in Oranje!
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.