Verplichtingen
Vorige week woensdag was de kick-off van Sportboulevard Enschede, een samenwerkingsverband tussen clubs, basisscholen en fysiotherapeuten in Enschede-Zuid. Dankzij dit initiatief kunnen alle bewoners van de buurt kennis maken met verschillende takken van sport, van voetbal tot handboogschieten, van hockey tot jeu de boules en van judo tot e-games. De middag was vooral bedoeld voor de leerlingen, onder wie relatief veel allochtoontjes, en mede daarom zou de aftrap, letterlijk en figuurlijk, worden verricht door Karim El-Ahmadi, speler van FC Twente en in zijn jonge jaren pupil van UDI, een van de deelnemers van de Sportboulevard. Zijn komst werd prominent aangekondigd en stond diezelfde ochtend nog in de krant. De teleurstelling was dan ook groot toen de organisatie bekend moest maken dat hij helaas niet aanwezig kon zijn vanwege verplichtingen elders, naar later bleek te Rotterdam.
Verplichtingen?
Ik gun El-Ahmadi zijn buitenkans op een droomtransfer naar Feyenoord en ik snap ook wel hoe het werkt. Eens was toch de dag gekomen dat hij FC Twente zou gaan verlaten en dan kun je die keutel maar beter een keer doorslikken. Ik zal zijn technische hoogstandjes missen, hoe nutteloos ze soms ook zijn, maar sinds vorige week woensdag zal dat gepaard gaan met een nasmaak van kiespijn. El-Ahmadi heeft namelijk een unieke kans laten lopen om zijn nieuwe werkgever te laten zien dat hij het motto van de club uit Rotterdam-Zuid (geen woorden maar daden) niet alleen met de mond belijdt, maar ook daadwerkelijk nakomt. Hij had moeten zeggen: sorry heren, maar jullie lopen nu al zolang achter me aan, die ene dag kan er ook nog wel bij, want ik heb verplichtingen elders en ik hou me aan mijn woord. Maar nee, in plaats daarvan laat meneer honderden kinderen in de steek en zet hij volwassen mensen in hun hemd. Dat moet hij straks in Rotterdam eens proberen.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.