Bejaardentempel
In de zomer van 1997, ik zal toen de gezegende leeftijd van 43 jaar bereikt hebben, meldde ik me met een voetbalvriend bij de bouwkeet van het Arke Stadion. Daar konden we onze eigen plaatsen uitzoeken voor de thuiswedstrijden van FC Twente en die keus was niet moeilijk: doet u ons maar twee kuipjes op de tweede rij van de lange zijde, tegenover de hoofdtribune, en voor de gezelligheid nemen we er nog een derde plekje bij. Zo gezegd zo gedaan en sindsdien zijn we vrijwel altijd van de partij. Als we een keer niet kunnen zit er iemand anders en de derde stoel wordt intussen vast bezet door Bonder junior. Om ons heen veel mensen van onze leeftijd, maar ook een paar jongens van Vak-P. Al met al een vaste club van trouwe supporters, die hun club door dik en dun steunen, in goede tijden en in slechte tijden. De laatste twee seizoenen is dat geen straf, integendeel, maar ik kan u verzekeren dat er in de jaren daarvoor ook thuiswedstrijden bij waren, dat het puur afzien was.
De rij voor ons wordt bezet door een grijze golf van vijftig- tot zestigplussers. De rollators staan keurig in de rij bij de ingang van het vak en in de rust komt de wijkverpleegster langs met koffie, thee, soep en een warme deken. De kussens worden nog eens opgeschud en dan kunnen ze er weer tegen voor de tweede helft. Overdreven? Nee hoor, want de aldus geschetste situatie is juist het schrikbeeld in de ogen van de eeuwig jonge Joop Munsterman, die zo graag de geschiedenis wil ingaan als de grootste voorzitter van FC Twente aller tijden. En daar kan hij ons niet bij gebruiken, want wij maken er op den duur toch maar een “bejaardentempel” van (TC Tubantia, 23 januari). Kijk, dat de sponsors voorrang krijgen bij de interne verhuizing: we hebben het wel over het product betaald voetbal. Dat Vak-P mag blijven staan waar het staat: volkomen terecht natuurlijk. En dat er met ons, het gewone voetvolk, geen rekening wordt gehouden: eten krokodillen vlees? Maar dat we op onze leeftijd schaamteloos worden weggezet als bedreigende factoren voor de toekomst van FC Twente: daar betalen we geen 295 euro per jaar voor (of 245 euro met rollatorkorting). Dus als die snotneus van een voorzitter niet onmiddellijk zijn excuses aanbiedt, dan wordt dit mijn laatste jaar als seizoenkaarthouder in het Arke Stadion.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.