Rondspelen
Tja, je moet wat soms, als scheidsrechter zijnde. Mijn dochter mocht zaterdag fluiten: ons Jongens E2 tegen Lochem E5. Zo’n wedstrijdje duurt geloof ik nog geen twee keer twintig minuten, maar bij de rust stonden we al met 8-0 achter. Dat ging dus niet echt heel goed en betrokken clublid als ze is sommeerde ze de spelers van Lochem dat ze de bal in de tweede helft voor het doel van de tegenpartij eerst drie keer rond moesten spelen voordat ze op goal mochten schieten. Dat hielp: de eindstand werd 1-9 en eigenlijk hadden we de tweede helft dus gewoon met 1-1 gelijk gespeeld. Creatief zijn, daar gaat het om. Overigens, bij Lochem speelde een mannetje, dat komt er wel. Probleem is alleen dat hij doof is en niet zo’n klein beetje ook. Lijkt me lastig te coachen, maar gek genoeg reageerde hij wel op het fluitje. Zal wel een bepaald signaal in hoorbaar zijn. Hoe dan ook, als u later ergens iets leest over een doof hockeytalent: ik heb u gewaarschuwd.
Maar om nog even op die beslissing van mijn dochter terug te komen: dit schept natuurlijk ideale perspectieven voor andere sporten. Stel, een tennisser staat met 5-0 achter: dan moet de tegenstander de bal eerst drie keer met zijn rechter schouder hoog houden alvorens te mogen serveren. Lukt dat niet, punt voor de overkant. Een wielrenner raakt ver achterop: de rest van het peloton moet achteruit fietsend verder, net zo lang tot de voorsprong is ingelopen. Eindelijk positief wielernieuws. Of een waterpoloploeg dreigt met grote cijfers te verliezen: het andere team mag niet eerder boven water komen totdat de stand gelijk is. Moet u eens opletten hoe populair dat waterpolo als kijkspel wordt. Maar het allermooiste was natuurlijk geweest, als scheidsrechter Luinge zondag vóóraf tegen de spelers van Twente had gezegd, dat ze bal in de zestien van Heracles eerst drie keer rond moesten spelen voordat ze op goal mochten schieten.
Nou ja, de vernedering was zo toch al groot genoeg.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.