De klok en de ketel
Geert Wilders in HP/de Tijd van vorige week over het “linkse gespuis” (De leugen regeert, Pauw & Witteman, NOVA, Buitenhof) op de Nederlandse televisie: “Als wij het voor ’t zeggen krijgen, is Clairy Polak de eerste die van haar wachtgeld mag gaan genieten.” Goh, die meneer Wilders toch. Hij mag wel zijn mening uiten in termen als “een tsunami aan islamerisering” en Clairy Polak mag daar geen kritische vragen over stellen. Geert Wilders is vergeten dat hij op onze kosten kan zeggen wat hij wil (“ik lust hoofddoekjes rauw”). Dat hij mede daarom op onze kosten wordt beveiligd. Dat hij op onze kosten in de Tweede Kamer zit. Dat hij op onze kosten deel uit maakt van een democratie. Dat hij op onze kosten gebruik kan maken van een meer dan riant wachtgeld wanneer hij (Allah is groot) bij een volgende verkiezing zijn zetel moet afstaan. Dat was Geert Wilders allemaal even vergeten toen hij op onze kosten die opmerking maakte.
Meneer Wilders zou zich op onze kosten misschien beter druk kunnen maken over de normen en waarden in de kringen van onze voetbaltrainers. Een beetje sportieve concurrentie moet kunnen, maar ze gaan zo langzamerhand wel wat erg ver in hun haantjesgedrag. Met als absolute dieptepunt – u raadt het al – het walgelijke optreden van Louis van Gaal in de persconferentie na afloop van de wedstrijd tegen PSV. Meneer had met behulp van een paar leuke wissels en de nodige mazzel gewonnen van zijn aartsrivaal Ronald Koeman en jawel hoor, daar ging hij weer: “Ze zijn niet gewend twee keer te verliezen. Nu moeten ze dat gaan managen. Het is afwachten of ze dat kunnen.” Grijp dáár nou eens in, meneer Wilders. En vooral: leer ze fatsoenlijk Nederlands, ook zo’n stokpaardje van je. Ik hoorde Arie Haan ’s avonds bij Studio Voetbal het verband leggen tussen het verdrinken van een kalf en het dempen van een gracht.
Die had ergens heel ver weg in Kameroen vaag iets vernomen van een klok en een ketel.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.