Mart Sleets
Bij ons thuis heet hij al een tijdje Mart Steeds. Je kunt ’s avonds laat geen sportprogramma aanzetten of dat gezicht vult de huiskamer. Vooral bij grote evenementen (Tour de France, Olympische Spelen) is het vaste prik volgens de voorspelbare formule van het glaasje wijn en het bakje pinda’s. Villa BvD, en dan meer van hetzelfde. Natuurlijk, een zeker vakmanschap kan hem beslist niet ontzegd worden, en vele miljoenen voetballiefhebbers hebben hun favoriete sport mede dankzij zijn nuchtere presentatie (en die van Kees Jansma, niet te vergeten) leren relativeren, hetgeen je met de steile ernst in de aanpak van Talpa eenvoudigweg onmogelijk wordt gemaakt. Hij heeft, met andere woorden, zijn verdiensten, maar het overheersende beeld van de ietwat cynische routinier die alles al een keer gezien en meer dan eens meegemaakt heeft begint zo langzamerhand tegen hem te werken.
Bovendien wekt hij alsmaar vaker de indruk dat het hem zelf allemaal steeds minder gaat interesseren. Hij stelt de vragen, maar wacht het antwoord niet af. Hij gaat een gesprek aan, maar verzandt in een monoloog. Niet de gast staat centraal, maar het is de presentator om wie het draait. En als het niet op de automatische piloot kan, schroomt hij niet om een partijtje te soppen. Over zijn schaamteloze geflirt met side-kick Ria Visser zijn al vele columns geschreven, dus het was niet alleen mij opgevallen. Maar de absolute dieptepunten van twee weken Turijn waren zonder enige twijfel de misselijk makende interviews met Willem Alexander, die qua kruiperige hielenlikkerij toch wel het nodige gewend moet zijn, maar zelden zo’n onderdanige stroopsmeerder tegenover zich zal hebben gehad. NOS, doe uw plicht en spaar ons in het vervolg voor een overdaad aan Mart Sleets. (En méér Ivo de Wijs, als het u belieft!)
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.