Gehaktdag

2 november 2005

Gisteravond half zeven. De telefoon. Een enquête. “Goedenavond, met de pensioenpolitie, spreek ik met de heer A.W.M. Bonder?” “Nee, zo heet mijn vrouw.” “Oh sorry, dat kan ik hier niet zien.” “Nee, u niet, maar ik wel!” Met dat pensioen is het verder niets geworden, maar ik heb wel een vrolijke avond gehad, en daar gaat het toch om. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, toch? Een dag later is het 2 november en Nederland herdenkt de moord op Theo van Gogh. Minister-president Jan Peter Balkenende (“Er is iets heel ergs gebeurd”) staat een jaar te laat in de Linnaeusstraat (“Zo gaan we niet met elkaar om”) en De Volkskrant komt met een speciale bijdrage over de dag van de slachting en de periode daarna. Op de achterpagina een advertentie van de C1000, “de grootste slager van Nederland”, met allerlei vleeswaren voor vaste lage prijzen in de aanbieding. Geen fratsen. Dat scheelt. Theo zou er een prachtige column aan gewijd hebben. Vanavond is het weer Champions League en iedereen verwacht dat Ajax die Zwitsers in de pan hakt.

Woensdag gehaktdag. Theo bedankt.

Kijk ook op www.twentesport.com.