Sleep good
Een verslaggever van Studio Sport, vorige week woensdag, de dag na de wedstrijd van PSV bij AC Milan, tegen de Koreaan Park: “Have you sleep good?” Twee fouten in een zin van vier woorden, dat is zelfs voor een verslaggever van Studio Sport wel wat erg fors onder de middelmaat, die in Nederland toch al aan de winnende hand is. Ik bedoel maar: als we voor de feestelijk bedoelde viering van het zilveren jubileum van onze geliefde vorstin niets beters weten te verzinnen dan een optreden van Frans Bauer, gepresenteerd door Ivo Niehe, dan moeten we ons toch ernstig zorgen gaan maken. En dan is het ook geen wonder, dat we als volwassen geachte natie niet meer serieus te nemen zijn. Dat de val van Srebrenica in feite heel logisch was: schietende militairen worden bij ons gearresteerd en vervolgd. Dat de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh door duistere machten geregisseerde complotten waren: op het Hilversumse Mediapark stonden complete politieploegen gereed om Volkert van der G. op te pakken en de AIVD was bekend met de criminele radicalisering van Mohammed B. En dat de gulden in de ramsj is verpatst om ons de euro door de strot te drukken: “de prijzen passen zich vanzelf weer aan” (directeur Brouwer van de Nederlandsche Bank), hetgeen intussen overigens ook door de heren Rosenmöller en Spijkerman marktconform zakkenvullend genoeglijk kan worden bevestigd, en “oud nieuws” (minister Zalm van Financiën).
Hoezo “oud nieuws”? Opportunisme en schraapzucht zijn van alle tijden, maar vroeger kwamen ze er tenminste gewoon eerlijk voor uit. Neem nou de deze week overleden wielrenner Theofiel Middelkamp, de eerste Nederlander die een etappe in de Tour de France won. Het was in 1936, het peloton moest van Aix-les-Bains naar Grenoble en de toen 22-jarige Middelkamp had als jongen van het Zeeuwse platteland nog nooit een berg beklommen, laat staan van dichtbij gezien. Op een fiets zonder versnelling kwam hij als eerste boven, maar toen hem al gauw duidelijk werd, dat je soms beter een wedstrijd kon verkopen dan winnen, kon de sportieve eer hem – letterlijk – gestolen worden en kneep hij fluitend in de remmen als het op een sprint aankwam. De financiële afrekening telde zwaarder voor hem en daarmee was hij zijn tijd ver vooruit. Anno 2005 tellen alleen de knikkers, het spel is daaraan ondergeschikt geworden en de normen en de waarden zijn de grootste verliezers. Actueel voorbeeld: Karel Aalbers wordt verdacht van fraude en valsheid in geschrifte, maar schermt namens een Brits investeringsbedrijf vrolijk met een package-deal van 50 miljoen voor de aankoop van Gelredome en Vitesse.
Nederland: slaap goed.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.