N'Kufo-Kone: 2-3
Er is blijkbaar een lijkkist met een dode volkszanger op de middenstip voor nodig om een vol voetbalstadion één minuut stil te krijgen. Bij de herdenking van de vermoorde politie-agent voorafgaand aan FC Twente-Roda JC werd de rouw op schrille wijze doorbroken door een vak vol met Limburgse hufters, die het Hazes-gevoel kennelijk in Kerkrade hadden laten liggen. Alle lof voor Roda-aanvoerder Mark Luijpers, die het grauw nog tot zwijgen probeerde te brengen, maar het kwaad was reeds geschied. En tot overmaat van ramp slaagde de thuisclub er gedurende de volgende negentig minuten ook niet in om de Roda-fans met goed voetbal de mond te snoeren. Integendeel, tot drie keer toe konden ze juichen en bij twee tegengoals speelde Jeroen Heubach een bedenkelijke hoofdrol. De ex-captain heeft al een tijdje ruzie met de bal, maar het lijkt wel of zijn basisplaats contractueel vastgelegd is, terwijl hij ook bij de wissels merkwaardig genoeg steevast buiten schot blijft.
Verder was de wedstrijd natuurlijk ook een mooie gelegenheid om de verschillen en overeenkomsten tussen de twee Afrikaanse spitsen Kone en N’Kufo eens naast elkaar te zetten. Uit dit onderzoekje komt de midvoor van Roda als winnaar te voorschijn, waarbij hij natuurlijk kan profiteren van het feit, dat hij een beter op elkaar ingespeeld elftal achter zich heeft staan, terwijl N’Kufo het vrijwel in zijn eentje moet doen. Los hiervan oogt Kone fitter en frisser, waarbij de wat lompe motoriek van N’Kufo ongunstig afsteekt. En hoewel de nummer negen van FC Twente zelf twee keer scoorde, kon hij niet voorkomen dat zijn collega aan de andere kant met de drie punten ging strijken. Overigens gingen de spelers van Roda JC na de wedstrijd nog wel even langs het vak met de Limburgse hufters om samen met hen de overwinning te vieren. Van mij hadden ze in plaats daarvan tijdens de rust alle banden van de supportersbussen lek mogen steken.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.