Verstand van sport
Terwijl twee gereformeerde ayatollah’s hun fossiele opvattingen te berde brengen over “losbandigheid die kan leiden tot verloedering”, hoorde ik zojuist op Radio I een discussie tussen “deskundigen, betrokkenen en politici”, zoals de presentator zijn gasten in de studio aankondigde. Waarmee hij onbewust, maar hopelijk niet helemaal onbedoeld, de vinger op de zere plek legde: politici zijn deskundig noch betrokken. De gewone man zoals u en ik laat zich niet afleiden door de paljassen, pipo’s en piassen, die namens ons op de winkel letten. Zo werd ik gisteren op de brug over de vijver staande gehouden door twee jongens. “Meneer, hebt u soms verstand van vissen?” vroeg de één. “Nee”, kon ik de vraag geheel naar waarheid ontkennend beantwoorden. “Maar wel van hengels?” probeerde de ander nog hoopvol. Ook hierop moest ik een bevestiging schuldig blijven, waarop ze me met zichtbare teleurstelling door lieten fietsen.
Ik bedoel maar: je kunt niet alles weten. Sport, daar hebben we allemaal verstand van, maar niet iedereen snapt het. Stel: je bent penningmeester van de TOS, de business club van FC Twente, en je bent aanwezig bij een sportforum van het Stedelijk Lyceum te Enschede-Zuid. Je krijgt per ongeluk een microfoon voor je neus en je komt dan niet verder dan de vraag, waarom het Stedelijk Lyceum eigenlijk lid van de TOS is. Dan heb je dus het volste recht op een antwoord als dat van Stedelijk-directeur Hans Reiber, namelijk dat zijn school er óók is voor de zwakkeren in onze samenleving.
Nogmaals: je kunt niet alles weten. Voetbal, daar hebben we allemaal verstand van, maar niet iedereen snapt het. Stel: je bent bondscoach van het Nederlands elftal en je staat aan de vooravond van de play offs tegen Schotland. Je selecteert op leeftijd (gemiddelde leeftijd, laag ingeschat: 38,4 jaar) en je laat een talent als Robben buiten de ploeg. Dan neem je dus wel een heel grote gok en speel je met vuur, waaraan je je nog lelijk de vingers kunt branden. Nou ja, mochten we het niet halen, één troost hebben we al: als de Schotten toevallig mogen meedoen aan een groot toernooi, dan zijn ze altijd eerder terug dan de ansichtkaarten, die ze naar het thuisfront sturen.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.