Dag Jeu

“Drie keer, bij gunstige weersomstandigheden.” Aldus Jeu Sprengers op de vraag van Frank de Boer hoe vaak hij, voorzitter van de KNVB, de bal hoog kon houden. Het Nederlands Elftal had zich niet geplaatst voor de WK van 2002 en de aanvoerder van Oranje was gepikeerd over de kritiek van Sprengers op de internationals. Die toonde zich evenwel niet erg onder de indruk en liet dat met bovenstaand antwoord ook duidelijk blijken. Het typeerde de man, voor wie voetbal weliswaar de belangrijkste bijzaak van het leven was, maar nog altijd vooral wel een bijzaak. Nog zo eentje, de laatste dagen ook veel geciteerd: “We raken hier pas in paniek als het bier op is”, uit zijn tijd als voorzitter van VVV.

Het moet razendsnel zijn gegaan. Vorige week las ik ergens dat hij was getroffen door een “levensbedreigende ziekte” en afgelopen zondag openden alle voetbalprogramma’s met het bericht van zijn overlijden. Uit alle reacties blijkt dat we hier te maken hebben gehad met een man, voor wie het begrip “beminnelijk” zou moeten worden uitgevonden als het al niet bestond. Een unieke combinatie van milde zelfspot, Bourgondische gezelligheid en gezond relativeringsvermogen. Een regelrechte verademing temidden van alle zelfingenomen mediahaantjes, opgeblazen resultaattrainers en omhooggevallen beroepsbestuurders die de voetbalwereld “rijk” is. Wat ontzettend jammer dat die man er niet meer is. De KNVB zou hem eigenlijk moeten eren met een mooi gebaar: een jaarlijkse Jeu Sprengers Award, bijvoorbeeld, voor de meest normale voetbalbobo.

Daarvoor komen er helaas niet veel in aanmerking.


Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.